Psikologlar günümüzü “Kaygı Çağı” olarak adlandırmaktadır. Pandemi, ekonomik sorunlar, insanları yoğun strese maruz bırakmıştır. İşte bu çağda, olumlu bir ruh haliyle yaşamak daha çok önem kazanmaktadır. Olumlu düşünmek, olumlu duygular hissetmek ve bunun sonucunda olumlu davranışlar sergilemek…

Böyle bir çağda, günlük hayat telaşı içerisinde, hiç beklemediğiniz bir anda, hiç ummadığınız ve hiç tanımadığınız bir insandan içtenlikle, samimiyetle, iyi niyetle size dua edilen bir mesaj alırsınız. O mesajı okur okumaz, edilen o duanın içindeki olumlu enerjiyi hemen hissedersiniz.

İşte bu olumlu enerjiyi bana hissettiren Sevgili Solmaz Hanımcığım ile tanışma ve görüşme fırsatım hiç olmamıştı. Kendisi beni sosyal medya hesabımdan üç yıl önce takip etmeye başlamıştı. Ve takip etmeye başladıktan birkaç gün sonra, benim için çok değerli ve kıymetli olan bir mesaj göndermiştir. Bu duygu dolu güzel söylemler, benim kalbimin ayrı bir yerinde çok güzel bir iz bırakmıştır. Derler ya “Allah, sizin değerinizi ve kıymetinizi bilen insanlarla karşılaştırsın.” Benim için böyle bir insan olan Solmaz Hanımcığıma şükranlarımı ve sevgilerimi sunarken gönderdiği mesajı da sizlerle paylaşmak istedim.

“Ara sıra yazılarınız takılıyor gözüme. İnsan ruhunu yeşertecek kadar güçlü bir mayanız ve çok yüksek bir enerjiniz var. Resminize baktım meraktan. Yüzünüz çok aydınlık. Gözleriniz ışıl ışıl parlıyor. Ancak güzel bir yürek aydınlatabilir, insan yüreğini. Kısa bir süre önce de olsa, bir şekilde sizi tanımış olmak beni çok mutlu etti. Sanki çok tanıdık biri gibi geldi bana ruhunuz. Umarım hayat size hep güzel yüzünü gösterir. 

Siz hep mutlu olun!

Sağlıklı olun!

Çok yaşayın!

Işığınız herkesi aydınlatsın.

Size en içten duygularla sevgilerimi sunuyorum.”

Hayat hızlıca akıp gitmektedir. Zaman, hiçbir canlıyla empati kurmamaktadır. Ve birçok kişinin geçmişe dönük pişmanlıkları ve “keşke”leri vardır. İşte o pişmanlığı yaşamamak ve “keşke”lerin olmaması için, o an söylenmesi gerekenler vardır.

Geçen hafta yaşadığım bir olayı tüm samimi duygularımla karşılıklı bir çay veya kahve içiyormuşçasına sizlerle paylaşmak istiyorum.

“Hayatta hiçbir zaman tesadüfler yoktur,” derler ya işte ben buna inananlardanım. Bir de herkes yaptığı işin karşılığını niyeti kadar alır. Bu yazımda sizlere bundan bahsetmek istiyorum.

Her kadının kendini mutlu hissettiği bir yer olan kuafördeydim. Sürekli gittiğim kuaförümle sohbet ediyordum. “Hangi yörenin yemekleri güzel?” diye hararetli bir şekilde konuşuyorduk. Ve böylece sohbetimiz uzayıp giderek en son kek konusuna geldi. Sohbetimize kuafördeki herkes katıldı. Bir daha ki gelişimde onlara kek yapıp getireceğime dair söz verdim. Tabii ki verdiğim sözler benim için çok önemlidir. Söz verdiğim zaman yaparım. Yapmayacağım bir şey için ise, asla söz vermem.

Günler geçti ve söz verdiğim kek yapma günü geldi çattı. O gün tabii ki mutlulukla, severek yaptığım keki kuaförüme götürdüm. O sıra da kuaförde başka müşterilerde vardı. Kek ikram edildiğinde orta yaşlarda bir hanımefendi keki yedikten sonra, “Bu keki kim yaptı?” diye sormuş.

Keki beğenen hanımefendi benim yanıma gelerek benimle tanıştı. Sözüm ona benden kek tarifini alacaktı. Ama biz, derin konulara dalıp, hayatı ve insan ilişkileri üzerine konuşmaya başladık. Bu hanımefendiyle  öyle bir sohbet ettik ki, bizi gören de yıllarca birbirini tanıyan iki arkadaş sanırdı. Oysa daha yeni tanışmıştık.

Sohbet uzadıkça uzadı. Aynı dili konuşuyor, aynı pencereden bakıyor, hiçbir çıkar gözetmeksizin; sevgi ve içtenlikle aynı duyguları paylaştığımızı hissettik.

Hanımefendinin bilgelik konusunda söylediği sözler tabii ki benim kalbimde derin bir iz bıraktı. Onun sevgi dili ile söyledikleri, farkındalık penceremi sonuna kadar açmış oldu. Bilgeliği ve tecrübesiyle harika bir kadınla sohbet ettiğimin farkına vardım. Bende, o hanımefendi de bir iz bırakmış oldum ki, birbirimizin telefon numaralarını alarak, tekrar görüşmek üzere oradan ayrıldık.

El emeği ile yapılan bir kek, iyi niyetle yola çıkılarak karşı taraftan hiçbir beklenti olmadan, olumlu düşünce ve duygularla davrananlara Allah muhakkak bir kapı açıyor.

Bir insanın niyetinin ne olduğunu her zaman anlayamayabiliriz. Bireysel çıkarları için mi iyi davranıyor, yoksa gerçekten iyi niyet mi? İşte bazen bunu tam çözemeyebiliriz. Ama yine de, biz iyi niyetimizden vazgeçmeyelim.

İşini halletmek için, çevresi geniş insanlara ya da çok tanınan kişilere, mevki sahibi insanlara başvurmak günümüzün en büyük sorunu. Oysa kapımızın açılması için unuttuğumuz en önemli şey: Hesap kitap yapmadan, iyi niyetle yola çıkmaktır.

O gün, o keki yapmam, o saate orada bulunmam; bir tesadüf değildi. İnsanlar gerçek anlamda çıkara yönelik beklentileri olmadan yola çıktıklarında en güzel kapılar onlara açılacaktır. Bizim arkadaşlığımız sevgi, iyi niyetle ve samimiyetle başladı. Kekte bir bahane oldu.

Hayatın içerisinde yaşayan insan, pozitif veya negatifi kendi niyetiyle belirler. Atalarımız boşuna “Ne ekersen onu biçersin” dememişlerdir.

İyi niyetle yola çıkmak asıl olandır. İyi niyetinizi kimseye söylemenize de gerek yoktur. Yaratıcının iyi niyetinizi bilmesi yeterlidir. İyi niyetle ilgili daha ayrıntılı yazıları gelecek günlerde sizlerle paylaşacağım. Bu yazımla, geçen hafta yaşadığım bir olayı sıcağı sıcağına sizlerle paylaşmak istedim. Bu kek de, benim manevi yolculuğuma eşlik etmiş oldu.

Bugün yine olumlama günümüzdeyiz. Sevgili Semra Kozanlı’ nın ‘Affetme Olumlaması’ nı paylaşacağım.

Affetmek sizi özgürleştirir diyelim ve olumlamaların detaylarına giriş yapmadan evvel bir başlangıç yapalım. Affetmeyi seçtiğinizde çevrenizdekiler gibi siz de bunun yararını fazlasıyla görürsünüz. Başkalarını veya kendinizi affetmeniz fark etmez. Affetmek sizi geçmiş zincirlerinizden kurtarır ve gerçek potansiyelinizin farkına varmanızı sağlar. Affetmek, kısıtlayıcı inançlardan ve davranışlardan sizi kurtarır. Zihinsel ve duygusal enerjinizin üstündeki yükü atar ve bu sayede onları daha iyi bir yaşam için kullanmanızı sağlar. Affetmek, en pratik ve acil hedeflerinize ulaşmanızda da size yardımcı olur. Belki daha iyi bir işe sahip olmak, daha fazla para kazanmak, daha iyi ilişkiler kurmak veya daha iyi bir yerde yaşamak istiyorsunuzdur. Affetmek bütün bunları başarmanızda size yardımcı olur. Eğer affetmemişseniz, bir parçanız her zaman dargınlığın, öfkenin, acının veya bir çeşit ıstırabın tutsağı olur. Bu tutsak yaşam sizi kısıtlayacaktır. Bu durum, tıpkı hayat boyu frenleri kısmen basılı bir bisikleti sürmeye çalışmak gibidir. Sizi yavaşlatır, hayal kırıklığına uğratır ve ilerlemenizi engeller.

Yaptığınız seçimlerin ve inandığınız şeylerin hepsinin affetmeyişinizden etkileneceği muhtemeldir. Sürekli mutsuz düşüncelere ve duygulara yol alan enerjinizi affetmeyi öğrendikçe, bu enerji, sizi kısıtlayan ve daha çok acılar yaratan bir hayata değil, sizin istediğiniz bir hayatın oluşumuna akacaktır.

Eğer kendinize iyilik etmek için affetmeyi öğrenmek istemiyorsanız, başkalarına iyilik etmek için affetmeyi öğrenmelisiniz. Affetmeyi öğrendikçe, iletişimde olduğunuz her insana iyilik yapmış olursunuz. Düşünme şekliniz daha açık ve hiç olmadığı kadar pozitif olur. Sunabileceğiniz çok daha fazla şey olur ve sahip olduğunuz şeyleri başkalarıyla paylaşma konusunda daha istekli olursunuz. Bir başarma çabası ve zorunluluğu hissetmeden, doğal ve hiç zorlanmadan daha nazik, daha cömert ve başkaları konusunda daha şefkatli olursunuz. Hayatınızdaki kişilere karşı daha mutlu ve pozitif bir tutumunuz olur ve bunun karşılığında onlar da size böyle davranır.

Affetmeyi öğrenmek size yardım eder, zarar vermez. Affetmeyi öğrendikçe, kendi içinizde egemen olan yetenekleriniz ortaya çıkacak ve kendinizi daha önce hiç olmadığınız kadar güçlü, becerikli bir kişi olarak tekrardan keşfedeceksiniz. Affetmemenin cansız toprağında bir türlü yetişemeyen, keşfetmediğiniz kısımlarınız, filizlenmeye başlayacak. Hayatınız, daha pürüzsüz akış ile daha keyifli ve eğlenceli olacak.

Affetmek istediğiniz kendiniz ya da başkaları olsun, herkes ve her durum için sizleri bu güzel olumlama ile baş başa bırakıyorum ve düzenli bir çalışmayla emeğinizin karşılığını alacağınızı, olumlamanın faydası göreceğinizi yürekten belirtmek istiyorum. Şifa olsun.

★★★★★

• Ne yaptıysam özümde mutlu olmak için iyi niyetle yaptım.
• Ne yaşadıysam bütün sorumluluğu üstüme alıyorum.
• Kendimi affediyorum. Bütün özelliklerimi, hatalarımı kucaklıyorum.
• Kendimi özgürleştiriyorum.
• Düşe kalka büyümeye çalışırken çevreye ve kişilere verdiğim zarardan dolayı herkesten af diliyorum, ben de herkesi affediyorum.
• Ben doğrusuyla yanlışıyla yaşamı deneyimliyorum.
• Deneyimlerime destek veren herkese teşekkür ediyorum.
• Özgür irade ve seçme hakkımı kullanarak, bilgece yaşamayı seçiyorum.
• Cennette yaşamayı öğreniyorum.
•  Bugüne kadar bana zarar veren kişi ve olayları affediyorum
• Kendimi affediyorum
• Ben güvendeyim.
• Ben seviyor ve seviliyorum.
• Ben kararlı bir insanım.
• Kendi kararlarıma ve başkalarının kararlarına saygı duyuyorum.
• Ben masumum.
• Ne yaptıysam iyi niyetle yaptım.
• Bugüne kadar bana zarar veren kişi ve olayları affediyorum
• Kendimi affediyorum
• Başkalarına ne kadar özgürlük tanırsam o kadar özgürleşirim.
•  Hayatın sonsuzluğunda, bulunduğum noktada her şey mükemmel, bütün ve tam.
• Geçmişin üzerimde gücü yok. Çünkü öğrenmeye ve değişmeye hazırım.
• Geçmişe, beni bugün olduğum noktaya getiren gerekli bir süreç olarak bakıyorum.
• Zihinsel evimin odalarını temizlemek için bulunduğum noktadan başlamaya hazırım.
• Nereden başladığımın önemli olmadığını biliyorum.
• Bu nedenle en küçük şey ve en küçük odalardan başlıyorum. Böylece sonuçları çabucak görebileceğim.
• Bu serüvenin içinde olmaktan heyecan duyuyorum.
• Bu dünyaya yaşamı deneyimlemek için geldim ve bu özel deneyimi bir daha asla yaşayamayacağımı biliyorum.
• Kendimi özgür bırakmaya hazırım.

★★★★★

Yeni anılar, yeni duygular, yeni hissiyatlar… Her bir yenide farklı şeyler yaşanır, yaşanılanlara başkaları da ortak edilir ve o döngü böylece bitişi görmeksizin devam eder durur. Sandık orada duruyor ve açılma vaktinin geldiğini çok iyi bilir. O zaman açalım sandığı bize sunduğu anıya kulak verelim:

“Paylaşmanın müthiş enerjisini yaşayarak bir arkadaşımla kurduğum sağlam ve keyif iletişimi ve iletişimin ötesinde kurduğum dostluğu anlatmıştım size. Bu anlatımımdan sonra büyük ben şunları söylemişti: ‘Her çocuğun ruhu farklıdır, eğer o ruh güzelliklere açıksa her daim güzellikler saçar hayata ne var ki o ruh kapalıysa hayata güzellikler vermesi neredeyse imkansızdır. ’Zaman hızlıca ilerliyordu, galiba büyüdüğüm için zamanın hızını artık daha fazla hisseder olmuştum. Ablamın okul günleri çok yoğun geçiyordu, kağıtlar, kalemler, cetveller, bir sürü değişik şeyler çiziyordu.  Bu yoğunluktan ve elbette aramızdaki yaş farkından sebep bizimle, benimle çok zaman geçirmiyordu. Ben de oyunlarımı ağabeyim ve kardeşimle oynuyordum. İsim, şehir, hayvan, haritada ülke bulmaca… Havalar soğuduğu için bizde sokağı eve taşımıştık, olabildiğince sokak oyunlarımızı da evde oynuyorduk. Artık ne kadar oluyorsa! Okuldan arkadaşlarımız, mahalleden arkadaşlarımız evimizdeki oyunlarda bize eşlik ediyorlardı.

Bu arada Malatya’ dan anneannem ve teyzem bizi ziyarete gelmişlerdi. Elbette bu bizi çok sevindiren bir ziyaret olmuştu, neredeyse bir yıldır birbirimizi görmemiştik. Anneannemin bize her gelişi onlarca misafir demekti. Büyüklerin olduğu yere her zaman gidilir, hele o büyük memleketten geldiyse bu gidişler şart olur. Hepiniz bilirsiniz bunun gibi şeyleri! Anneannemi ziyarete gelen misafir yoğunluğu evde büyük bir koşuşturmaya, telaşa sebebiyet verirdi.  Biz evimize gelen misafirleri asla yemek yemeden göndermezdik, özellikle babam bu mevzuda büyük ısrarcıydı.  Kimi zaman sadece yemeğe gelirken misafirlerimiz kimi zaman da yatılı olarak gelirdi.

İşte bu günler ben okul derslerime çok sıkı çalışıyordum ve bir taraftan da atletizm yarışmalarına hazırlanıyordum. Kardeşimin de dersleri gayet iyi gidiyordu. İkimiz için okul gayet iyi ve sorunsuz ilerliyordu. Bilirsiniz çantamız, kalem kutumuz, kalemlerimiz çok mühimdir bizim için hele bir de kız çocuğuysanız süslü püslü şeyler vazgeçilmezinizdir. Sınıftaki bir arkadaşım o gün bana çantamı, kalem kutumu ve kalemlerimi çok beğendiğini söylemişti. Beğenilmez güzeldir, bu hoşuma gitmişti ama sonrasında söylediklerinden çok üzülmüştüm.  Çünkü o bunları almak için parası olmadığını söyledikleri o güzel sözlerin arkasına eklemişti. Bu sözlere karşılık annemin bana verdiği harçlığı ona verdim belki benim eşyalarımdan alabilir diye düşünmüştüm. Ama o bu paranın yetmeyeceğini söylemişti. Haklıydı da çünkü annem zaten yanıma beslenme koyduğundan verdiği harçlık çok az olurdu sadece canımız küçük bir şeyler isterse alabilecek kadardı. Belki bir meyve suyu, belki bir şeker, belki bir çikolata… Aslında o harçlığı genelde harcamaz, kumbarama atardım. O arkadaşım benden para istemeye başlamıştı, başka bir sefer tekrar para verdim arkadaşıma. Ne var ki bunu anneme söylememiştim, para verdiğimi. Bir gün teyzemden para istemiş ve o parayı da arkadaşıma vermiştim. Ama bu sefer yakayı ele vermiştim, teyzem anneme söylemişti ve annemde elbette doğal olarak bunca parayı ne yaptığımı sormuştu bana. Teyzemden aldığım para öyle kumbarama attığım para kadar küçük değildi, büyük bir paraydı hele biz çocuklar için çok büyük bir paraydı. O andan sonra bana düşen sadece gerçeği söylemekti. Arkadaşımı, eşyalarımı beğendiğini, o eşyalardan almak istediğini, önce ona kendi rızamla o hiç istemede para verdiğimi ancak ardın onun sürekli benden para istediğini sırasıyla anlattım. Anlattıklarımın ardından annem arkadaşımla tanışmak için okula geleceğini ve bu tanışmanın da ertesi gün bizi okuldan almaya geldiğinde olacağını söyledi. Söylediğini de yaptı. Ertesi gün bizi okuldan almak için geldiği her zamanki saatinden biraz daha erken geldi. Tanışma gerçekleşti, annem usulünce ona benden neden para istediğini sordu. Annemin sorusuna karşılık arkadaşımın dudakları arasından dökülen cevap beni olduğum yere adeta çivilemişti, içim buz kesmiş, yüreğimde derman kalmamıştı sanki. Kulaklarıma inanamadığım ama duyduklarım şunlardı: ‘O, benim kalemimi aldı ve kırdı, bana yenisini getireceğini söyledi, fakat getirmedi bende ondan kalemimin parasını istedim.’ Bu cümleyi duyar duymaz annem bana döndü ve ‘ÖYLE Mİ?’ dedi. Kilitlenmiş ruhum ne ara uyandı ne ara dilim çözüldü ve ne ara dudaklarımdan ‘TABİİ Kİ HAYIR’ sözcükleri çıktı hiç bilmiyorum. Annem hiçbir tereddüt esamisi göstermeden bana inanmıştı. Çünkü bizi, dört çocuğu yetiştiren oydu, bırakın biz birinin eşyasına zarar vermeyi, izinsiz dokunmazdık bile ve asla yalan konuşmaz, köşeye sıkışsak bile doğruyu söylerdik.  Bırakın başkalarının eşyalarını, kardeş biz birbirimizin eşyasına bile izinsiz el sürmezdik. Bu konuşmanın ardından annem güzelce: ‘Madem durum böyle hadi müdür beyin yanına gidelim orada konuşalım.’ dedi. Bu söz arkadaşımın gözyaşlarına boğulmasıyla birlikte anlamını adeta yitirdi. O adeta anneme yalvardı, parayı iade edeceğini kimseye bir şey söylememesini istedi. Ama yine de o parayı neden istediğini hiçbir şekilde açıklamadı. Annem ne müdür beyin odasına gitti, ne de öğretmenimize, olay orada başladığı hızıyla kapanıp gitti. Yanında o gün verdiğim para vardı, onu iade etti. O gün annem benimle güzel bir konuşma yaptı. Beni, herhangi birinin sebebi her ne olursa olsun benden para istemesi gibi bir durum olduğunda asla para vermemem ve hemen kendisine durumu anlatmam konusunda sıkı sıkıya tembihledi. Konuşmasını tamamlarken de her zamanki gibi nasihat vermeyi unutmadı: ‘Paylaşmak, yardımlaşmak güzeldir ama bunu yaparken kime ve ne için yaptığını bileceksin.’ Arkadaşım bir süre sonra okuldan kaydını aldırıp başka bir okula gitti. O günden sonra ondan uzak durmuştum, çünkü yalan söylemiş, beni yapmadığım bir şeyle suçlamıştı ve ben derinden üzülmüş, yara almıştım.”

Derler ya bazen çocuklar için bu çocuk sıkıntılı, kötü fikirli, sorun çıkartan…  Ama bakalım büyüyünce ne olacak? Ne mi olacak eğer ruhu tamir edilmezse yine aynı olmaya devam edecek.  Bu anımda olduğu gibi sebebi bilinmeyen bir yalan vardı ortada, ama sonuç kocaman bir yalan. Bilmem ne o oldu o ilkokul sıralarında tanıdığım arkadaşıma ama umarım yanlışı sadece o anda kalmıştır.

Ailemiz bizlere; ‘ne yaparsanız yapın, yanlış da olsa her zaman doğru söyleyin’ diye defaatle tembihlemiştir. İşte o gün annem bu sebepten yani ona gidip en başından olan biten, anlatmadığım için sinirliydi. Durum ortaya çıkmasaydı sürekli o arkadaşıma para vermeye devam edecektim ve işler kontrolden çıkacaktı. Annem bu olasılığı gördüğü için bana haklı olarak kızmıştı. Aslında benim yaptığım doğruyu söylememek değil olanları saklamaktı. Çocukluğumda da tıpkı şimdiki gibi sorunları daha ziyade tek başıma çözmeye çalışırdım ancak çok zorda kaldığımda, üzüldüğümde paylaşırdım.

Çocuklara doğruluğu ve dürüstlüğü öğretmek hayatta mutlu ve iç huzura ermiş bir şekilde yaşamının yegane yolunun bu olduğunu öğretmek biz yetişkinlerin önce onlara sonra da hayata karşı borcudur. Bu erdemlerden uzak olan bir çocuk tüm hayatı boyunca en çok kendine zarar verecektir. Çocuklukta, gençlikte, yetişkinlikte, yaşlılıkta…

İyi, dürüst ve doğru olanlar kaybetmez. Kaybedilir!

Yine hayatlarınıza dokunacağını düşündüğü keyifli bir bilgelik hikayesiyle birlikteyiz. Birkaç paragraftan oluşan kısacık bir hikaye belki bu paylaşımım ama anlattıkları onlarca paragrafla ifade etmeyecek derinlikte.

Hikayemizde negatif düşüncelerin hayatları nasıl ziyan edebildiğine, ömürleri bir çırpıda nasıl tüketebildiğine birlikte şahitlik edeceğiz.

Yaşamımızın birçok merhalesinde türlü hayaller kurarız ve bu hayallere erişmek umuduyla olanca gücümüzle çabalarız. An gelir bu hayallerimizi etrafımızdaki insanlar paylaşırız. Kimi destekler bizi sıcacık ve samimi hissiyatlarla kimileri de etrafa umarsızca savurdukları o negatif hissiyatlarla önüme kocaman engelleri koymaya çalışır. Hatta öyle bir çaba içine girer ki bu negatif enerji yüklü insanlar sanki önümüze engeller koymaktan keyif alırlar. Eminim sizlerde bu tarz insanlarla çok defa karşılaşmışsınız. Belki onların bu düşünlerine hayallerinizden, umutlarınızdan vazgeçerek destek vermişsinizdir belki de direnmişsinizdir onların olumsuzluklarına.  Olumlu duygularla size destek olanlar içsel mutluluğa, huzura sahip ve karşısındakiyle empati kurabilme niteliğine haizdirler. Olumsuz duygularla yolunuza taş koyanlar, sizi hedeflerinizden, hayallerinizden uzaklaştırmaya çalışanlar da içsel mutluluğa ulamamış, yüreğini temizleyememiş ve asla karşısındakiyle empati kurmayı bilmeyenlerdir. Onlar hem kendileri için hem de çevreleri için zararlı düşünceye sahip olduklarını çoğu zaman fark etmezler bile. Umarsızca kendilerinin de içinde olduğu o girdaba sizi de çekmeye çalışırlar. Maalesef yüreklerinin bir köşesine karanlıklarla bezeyip yerleştirdikleri kıskançlık duygusunu bir kanca misali etrafa geçirmek için adeta pusuda beklerler.

Siz siz olun gözünüzü gönlünüzü açık tutun ve yüreğinizi böyle insanların ellerinin arasına bırakmayın. Kendinizi kapatın bu duygulara sahip insanlara. Unutmayın yanlış tesirler altında kalarak verdiğiniz kararlar, vazgeçişler sadece size zarar verir, sizi tesiri altına almaya çalışanlara değil. Kendinize inanın, güvenin ve kendinizi gerçekten önemseyin.

Şimdi sıra geldi keyifli hikayemize kulak vermeye…

İBRET VERİCİ BİR HAYAT DERSİ

Bir kurbağa sürüsü ormanda ilerlerken içlerinden ikisi, bir çukura düşmüş. Diğer bütün kurbağalar çukurun etrafında toplanıp, çaresiz bir şekilde bakıyorlarmış. Çukur bir hayli derin olduğundan, düşen arkadaşlarının zıplayıp dışarı çıkması mümkün gözükmüyormuş.

Yukarıdaki kurbağalar: Boşuna çabalamayın, çukur çok derin, dışarı çıkmanız imkansız. Ancak çukura düşen kurbağalar onların söylediklerine aldırmayıp, çukurdan çıkmak için mücadeleye devam etmişler.

Yukarıdakiler ise hâlâ boşuna çırpınıp durmamalarını, ölümün onlar için kurtuluş olacağını söylüyorlarmış. Sonunda, kurbağalardan birisi söylenenlerden etkilenmiş ve mücadeleyi bırakmış.

Diğeri ise, çabalamaya devam etmiş. Yukarıdakiler de çırpınıp durarak daha çok acı çektiğini söylemeyi sürdürmüşler. Ne var ki çukurdaki kurbağa, onlara hiç aldırmadan son bir hamle daha yapmış.(Paul Estridge)

11.06.21 tarihinde Samimiyeti Sorgulayalım yazımda buluşmuştuk.  Bugün de insan ilişiklerinin odak noktası olan samimi duyguları içinde barındıran ruh sıcaklığının karşı tarafa nasıl geçtiği konusunda buluşuyoruz. Samimiyet, içten ve gerçek davranışlar, çıkarsız iletişim ve saf sevgi konularını konuşacağız. Bu duyguları ifade etme şekillerine de değineceğiz. Zaman zaman da edindiğim tecrübelerimi anlatarak konumuzu destekleyeceğim.

Günümüzün en önemli problemlerinden biri de insanlar arasındaki ilişkilerin yüzeyselliği, sevgisizliği ve samimiyetsizliğidir. Herkes dünyevi olayların içine girdikçe ve bu çarkta kendini savurdukça, duygularını yitiriyor ve daha da samimiyetsiz oluyor. Peki nedir Samimiyet?

Dürüstlük, doğruluk, içtenlik, “özü sözü bir olma’’ ve en önemlisi olduğundan başka birisi gibi görünmemek samimiyettir. Kısacası samimiyet, kendin olmaktır. Ya biz, yeterince samimi miyiz?

Biri size “kendinizi tanıtır mısınız’’ dediğinde, anlattıklarımızın birçoğu yüzeysel olacaktır. Çünkü anlattıklarımız kadar anlatamadıklarımız olacaktır. Anlatamadıklarımızı anlatmak her şeyimizi ortaya koymak anlamına gelmekte ve başkaları onları bize karşı kullanabilmektedir. Bırakın başkalarını, kendimize bile itiraf edemediğimiz gerçeklerimiz var. Bunlar bizi önce kendimize karşı samimiyetsiz etmekte. Bu korkumuzdan dolayı çevremize karşı bir maske giyeriz ve samimi görünmeye çalışırız. Samimi olmak için önce birileriyle ilişki içinde olmamız ve onlar tarafından beğenilmemiz gerekir. Beğenilmek ve tercih edilen olmak için bizi ön plana çıkaracak olan araçları kullanırız. Giyimimiz, zenginliğimiz, evimiz, arabamız gibi. Mesela çok ünlü biri hem zengin, güzel/yakışıklı ve tanınan biridir. Onunla herkes tanışmak ve arkadaş olmak ister. O kişi TV de, yazılı basında veya sosyal medyada kendini anlatır, yaptıklarını paylaşır. Peki tüm bunlar o ünlü kişi midir? O ünlü bu araçları kullanırken ne kadar samimidir?

Samimiyet özden gelir. Aslında çocuklara baktığınızda her şeyleri ile samimidirler. Ne yapmacık tavırları ne de sözleri olur. Çocukluktan beri çevremizdekiler bize ‘‘dürüst ol’’ dedi ama samimi olmayı hiç öğretmediler. Hatta özümüzdeki samimiyeti bile yozlaştırdılar. ‘‘Dürüstlük önemli bir şeydir’’ dendi ama kendimiz olmak öğretilmedi. Size içinizden geldiği gibi, içsel sesinizin dediği gibi olmak değil, dayatılan şey olmayı öğrettiler.

Çoğu insan için samimi olmak, gerçekçi olmak, herkese gerçeği söylemek ve maskesini düşürmek anlamına geliyor. Bunun samimiyetle hiçbir ilgisi yoktur. Birey gerçekçi olmak adına başkalarını suçlar ve gerçeklik adına onları değiştirmek ister. Başkalarının maskesini gerçeklik adına düşürmek için çabalamaya başlar. O zaman gerçekçi olduğunu düşünür. Fakat gerçek şu ki; samimi olmak için kimseyle uğraşmayın ve suçlamayın. Önce kendinizle samimi ve dürüst olun. Yani gerçek samimiyet kendi öz samimiyetinizden geçer. Önce kendinize samimi olmalısınız. Mesela kendine yalan söyleme, tüm içinde sakladığın ve seni zayıf göstereceğine inandığın her şeyi kendine söyle. Yaşam içinde yaptığınız her türlü eylemde kendinizi iyi hissetmek için gördüğünüz ve görmezden geldiğiniz hatalara kılıf uydurup kendimizi kandırırız. En önemli yalan ve hata şudur; ‘‘herkes böyle yapıyor, ben niye yapmamayım…’’ Bu gerçeği gör ve kendini gör. ‘‘Eğer ben samimi olursam benim tüm zayıflıklarım görünürse, insanlar bunu kullanmaya başlar’’ korkusunu yen. Herkesin sırları var. Herkesin zayıflıkları var.

Siz kendi içinizde dürüst olunca samimiyet doğal olarak ortaya çıkacak. O zaman doğal olarak saklamak istediğin hiçbir şey olmayacak. Bu arada gerekirse bazı şeyleri söylemeyeceksin ama bu senin samimiyetini engellemeyecek. Kendin ol, özün ol, samimi ol.

O çok aradığımız ve bulduğumuzda da kaçırmamız gereken değer öz samimiyet ve ruhun sıcaklığıdır. Her şey bir enerji sarmalıdır ve insanın ruhani sıcaklığı samimiyeti de büyük bir enerjiyi yansıtır.

Samimiyet, içtenlik, ruh da engin bir sıcaklığa sahip olmak ve bunları hayata karıştırmak belki de bir sanattır.

Samimiyet içeren ilişki, karşımızdaki kişiyi anlamaktan geçer. Birbirimizi ne kadar anlarsak, o kadar hoşgörülü ve yargısız oluruz, o zaman daha verimli ilişkiler kurarız. Samimiyetin önündeki engellerden biri olan egoya göre hareket etmezseniz, kendinizi daha pozitif şekilde karşınızdaki kişilere sunarsınız. Samimiyeti geliştirmek için karşınızdaki kişinin ihtiyaçlarına öncelik verebilirsiniz çünkü gerçek sevgi fedakârlık ve anlayışı beraberinde getirir. Kendi istekleriniz dışında çevrenizin isteklerine de duyarlı olmalısınız.

Güzel bir söz söylenir size fakat o sözde gerçek sıcaklığı yakalayamazsınız. O söz sanki o anda söylemek için söylenmiştir. Belki o kişinin bir işine yardımcı olduğunuz içindir, yani bir zorunluluk hali söz konusudur. Öylesine söylenmiş bir ‘teşekkür ederim’ ifadesi. Oysa bu söz asla öylesine söylenemez. Çok özeldir bu söz, içinde samimiyet, sıcaklık ve sevgi barındırır. Yazık ki karşınızdakine o sıcaklığı ve şefkati aktaramadıktan sonra kelimelerinizi dilediğiniz kadar süsleyin size de faydasızdır. Olmaz, yetmez.  Hatta isterseniz onlarca muhteşem emoji gönderin yine de yerini bulmaz, gerçekliği taşımaz. Sadece sıcacık bir gülümseme, gerçekten söylenen bir ‘teşekkür ederim’ işte bunları gerçekliğiyle sunabiliyorsanız. O vakit olması gereken olmuş, ruhunuzun samimiyeti yolunu bulmuş demektir. Vazife sonucu yapılan hiçbir tavır gerçek ve samimi değildir. Bu öyle ya da böyle birileri tarafından mutlaka hissedilir.

Küçük bir yaşanmışlıklara değinelim. Birçok kez rastladım samimiyetle samimiyetsizlik döngüsünün içinde yer alan insanlara. Samimi olmak için çabalayıp duruyordu oysa o kendine samimi değildi ki bana nasıl olsun. Hissettim çok defa gerçeklikten uzak yapaylığa olanca yakınlığıyla gönderilen mesajları, teşekkür ifadelerini ya da söylenmek için söylenmiş merhabaları. Ben anladım hepsinin manasını ama onlar bilemediler sıcaklıktan ve gerçeklikten ne kadar uzak olduklarını. Sadece samimiyetsizlere mi, hayır içten ışıl ışıl insanlara da çok rastladım. Sıcacık gülümsemeleriyle, samimiyetle günaydın demeleriyle günüme neşe de saçtılar. Peki, nedir sıcaklık? Sıcaklık içtenliktir, şefkattir, samimiyettir, koşulsuzluktur, dostluktur, sevgidir.

Anne çocuğuna ‘seni seviyorum’ der, çocuğun istediğini yapar bir gün olsun kızmaz ona. Ama çocuk annede sözde değil de özde sıcaklığı yakalamamış, hissedememiş ve yaşayamamışsa işte o zaman sorunlar, travmalar başlar. Çocuk hayatı boyunca gerçek samimiyetin, sıcaklığın, samimiyetin ne olduğunu anlayamadan, bilemeden yaşar gider. Onun içindir ki samimiyetin, sıcaklığın, içtenliğin ilk kaynağı anne kucağıdır. Anneler gerçekten sevin ve gerçekten yaşatın çocuklarınıza güzel duyguları.

Sonuçta her şey yine sevgide son noktaya ulaşıyor. Kişi kendini gerçek anlamda severse, kendisiyle barışık olursa bu duyguların sıcaklığı ve enerjisi her tarafa yayılır. Siz ne kadar siz olursanız karşınıza da öyle insanların çıkması en olası olandır.

’Samimiyet tüm eylemlerimizi onurlu ve güzel kılar.’’

İçten gülüşler, içten sevgiler ve elbette içten dokunuşlar hep bizimle olsun…

Bu günden itibaren sizlerle yeni bir paylaşım serisine başlıyorum. Beni etkileyen kitapları size tanıtacağım. Böylelikle sizleri yeni kitaplarla tanıştırmayı hedefliyorum. Okuduğunuzda belki benim kadar keyif almayacaksınız bu kitaplardan ama belki de hedefime ulaşacağım ve sizler benden daha çok keyif alacaksınız ve bu kitaplardan kazanımlarınızda o ölçüde olacak. Denemeye değmez mi?

Kimi zaman sizde yeni ışıkların parlamasına yol açacağına inandığınız bir kitap gelir önünüze, o kitabı okudukça onun beklentilerinizi karşılamadığını görürsünüz. Kimi zamansa içinde size ışıklar sunacağını, yolunuzu aydınlatacağını hiç ummadığınız bir kitapla tanışırsınız. O kitabı okudukça keşfedilmemişleri keşfettiğinize, daha önce hiç tanışmadığınız ışıkların varlığına şahitlik edersiniz. İşte bazen beklentilerle yaşananlar, edinilenler birbirinden çok farklı bir boyut kazanabilir, birbiriyle örtüşmeyebilir. Hayatta böyle değil midir zaten?

Bilgi her daim kişinin kendini geliştirmesi, yenilemesi, büyütmesi ve yeni bakış açıları kazanması için çok mühimdir. Yeter ki bilgiyi almaya, o bilgileri hayatımıza katmaya hazır olun. Bilmek, öğrenmek asla sonu tatmayacak olgulardır. Bunları edinebileceğimiz yegane kaynaklarımızda elbette kitaplardır. Sadece romanlardan bahsetmiyorum, araştırma nitelikli kitaplar, kişisel gelişim odaklı olanlar, tarihi, dünyayı anlatan kitaplar… Emin olun okuyacağınız bir yemek kitabı bile size yeni ufuklar açacaktır. Yemek yapmak bir terapi çeşidi olarak adlandırılır. Bir yemek kitabı sayesinde öğreneceğiniz ve deneceğiniz bir yemek tarifiyle kendinize, mutfağınıza yenilikler katabilir, böylelikle o gününüzü daha keyifli hale getirebilir ve hatta o keyfinize ailenizi, dostlarınızı ortak edebilirsiniz. Yemek kitabı deyip geçmeyin, o kitap türlü hoşluklar yaşatabilir size.

Bazı kitaplar da vardır ki; içinde geçen bir söz, bir cümle, bir paragraf size yol gösterici olabilir. Artık çantanızın ayrılmaz bir parçası oluverir o kitap. Ne zaman yolunuzda duraksanız o kitabın, o bölümünü açar, okur ve okuduğunuz o satırlar sayesinde yolunuza aynı güçle devam edersiniz. Olmaz mı böyle bir şey? Elbette olur, neden olmasın ki? Çünkü kitaplar efsunludur ve o efsun yüreğinizin en özel noktasına ulaşıverir.

Gelelim naçizane bir tavsiyeyle size sunacağım kitabımıza. “İçimizdeki Kapıları Açmak”. 2014 yılında tanıştığım bu kitap yılın 365 gününe ithafen yazılmış olup, her bir güne dair kısa mesajlar vermektedir. Kişisel gelişim alanında yazılmış bu kitap her gün için size bir şeyler söylüyor. Dilerseniz kitabı hemen okuyup bitirebilirsiniz, dilerseniz içinde bulunduğunuz günün mesajını okuyup o günü daha farklı geçirebilirsiniz.

Kitabın sadece bugüne atfen yazılmış bölümünü beğeni ve yorumlarınıza sunuyorum:

08/10 için:

“Her iki gözünle de aynı şeyi, kendinin bütün ve mükemmel olduğunu ve senin Benim suretimde ve benzeyişimde yapıldığının gör. Asla kendini küçümseme ya da kendi en kötü yanını düşünme. Düşüncelerini yücelt ve kendi hakkında çok olumlu ol. Eğer hatalar yaptıysan, kendini bağışlamayı öğren ve ondan sonra da ileriye ve yukarıya doğru ilerle. Kendini şiddetle cezalandırmana ve ondan sonra da kendinle ilgili kaygılanarak ve kendine acıyarak etrafta dolanmana ihtiyacım yok. Sen böyle yaptığında kendini Bana kapattığını ve seni çalışmalarımda kullanamadığımı fark etmiyor musun? Açık ol; hatalarından ders al. İnsanlara sevgi duyarak ve hizmet ederek, benliğini tümüyle unut. Sen başkalarını düşünmeye başlar başlamaz, benlik unutulur. Hizmet büyük bir şifacıdır, denge ve istikrar için büyük bir yenileyicidir. O nedenle, kendinin en iyi yanını, ‘ne’de iyi olduğunu bul ve bunun ne olduğunu bildiğin zaman, onu tüm kalbinle sun. İleriye gitmeye devam et; asla geriye değil.”

Sandığın her açılışı yeni anıları gün yüzüne çıkartıyor. Her bir yeni anı beni geçmişime, çocukluğumun o çok özel, sıcacık anlarına götürüyor. Eminim anlattığım çocukluğum sizleri de kendi çocukluğunuza doğru bir yolculuğa çıkartıyordur. Bu yolculukta belki daha önce hiç fark etmediğiniz durumlarla yüzleşiyorsunuzdur. Acaba bugün sandık bize hangi anıları yeniden yaşatacak?   Çocuk büyüdükçe yaşadıkları da büyümeye başlar. Büyük anılar sandığı daha da heyecanlı ve gizemli bir hal katıyor. Çocuğun büyümesiyle paralel okulda, ailesinde, arkadaşlarının içinde olduğu dünyasında her şey değişmeye ve büyümeye başlamıştır. Hal böyle olunca da anlatacak bir dünya olay yaşanmaya başlamıştır.

Rahmetli babamın çocukluğumuzda adeta ruhumuza işlediği bir söz benliğimde en önemli yol gösterici olmuştur. “İyilik yap denize at.” Nedir bu sözün anlamı? İyiliği denize atmak da ne demek? Bu sözü ilk duyduğumda bu soruları sormuştum babama. Onun verdiği cevaplardan anlamıştım ki; iyilik yapacaksın ama onun peşine düşmeyeceksin. Onun hesabını tutup karşılığını beklemeyeceksin. Dünya ve insan ruhu tıpkı deniz gibi uçsuz bucaksız. Yapacaksın iyiliği ve o uçsuz bucaksız insanlıktan illa da geri dönüşünü beklemeyeceksin. İyiliği yap ve o orada kalsın. Denize bir parça yem atarsın hangi balık yemiştir bilemezsin ve peşine de düşemezsin o yemin. Elbet bir balık faydalanır o yemden. Bu sözle hemen hemen aynı manaya gelen sözleri Kur’an-ı Kerim öğrenmek için gittiğim caminin hocasından duymuştum. “İnsanlığın yolu yardımsever ve paylaşımcı olmaktan geçiyor” demişti.

• “Ailemiz bize hep paylaşmayı öğretti. Öyle sadece maddiyatı değil yani sadece ekmeğini paylaşmayı değil, maneviyatı paylaşmayı da öğretti. Komşularımızdan bazı teyzeler annemle çoğu zaman dertleşmeye gelirlerdi. Annem onları hoş sohbetiyle karşılar, dertlerini yumuşatır, kafalarını boşalmalarını, rahatlamalarını adeta hafiflemelerini sağlardı. Her zaman çok güzel ve akılcı sözler söyler onların dertlerine deva olurdu. Bu işte çok başarılıydı. İnsan konuşacak dertleşecek güzel gönüllü insanlar ararlar ve annem de güzel gönlüyle onlara destek olur onları mutlu ederdi. Üçüncü sınıfa devam ediyordum yeni öğretmenimle daha önce bahsettiğim gibi tam bir uyum ve yakınlık hissedememiştim. Ders anlatırken sert bir ifade takınırdı, aslında sadece ders anlatırken değil bizlerle yaptığı sıradan bir konuşmada bile sertliği hissedilirdi. Özellikle bizleri tahtaya kaldırıp soru sorduğunda ve o soru yapmayınca çok daha sertleşirdi. Bir gün arkadaşlarımdan bir tanesi tahtaya kalkmıştı kendisine sorulan soruyu maalesef bilememişti. Öğretmenimizden öyle sert bir tavır görmüş, öyle sert bir söz duymuştu ki ağlayarak sırasına geçmişti. Arkadaşımın üzülmesine o kadar üzülmüştüm ki, içimde bir şeyler parçalanmıştı gibiydi.  Öğretmenimim sözü belki ağlatacak bir söz değildi ama o da tıpkı benim gibi hassas bir çocuktu ve hassas çocukların tepkileri de böyle olabiliyordu.  Ben alındığım ya da kırıldığım zaman ağlamazdım, aslında ağlardım ama dışarı değil içime doğru ağlardım.  
• Bu sene beslememizi kendimiz götürdüğümüz için annem o mis kurabiyelerinde, poğaçalarından koyardı beslenme çantama. Tabii ki bunların yanı sıra meyve ve süt eksik olmazdı beslenme çantamdan. Her öğrenci imkanlarına göre hazırlamaktaydı beslenmesini. Ama ne var ki herkes birbirinin ne getirdiğini de görebiliyordu. Yan tarafımdaki sırada oturan bir arkadaşım sürekli bizim yediklerimize bakıyordu. Onun bakışları dikkatimi çekmişti. Ona kurabiyelerimden ikram etmiştim. Aldı ve keyifle yedi ardından annesinin ona böyle şeyle yapmadığını söyledi. Belki de yapmıyor değil yapamıyordu. Sonradan fark etmiştim ki o sürekli ekmek ve peynir getiriyordu, ne meyve ne süt. Fazla yemek yemeye düşkün bir çocuk olmadığımdan annem her şeyden birer tane koyardı yanıma. Kimi günler sadece bir kurabiye yer, meyveme dokunmadan eve götürürdüm. Arkadaşımın hali bana çok dokunmuştu, kurabiyeleri, poğaçaları, meyveleri daha fazla koymaya başlamıştım beslenme çantama. Niye mi? Tabii ki arkadaşım için. O bundan çok mutlu oluyordu, bende paylaşmaktan çok mutlu oluyordum. Onun eksiklerini gidermek, onu mutlu etmek beni daha huzurlu kılıyordu. Gün geçtikçe bu yardımlaşma sayesinde arkadaşlığımız daha da güçlenmişti. Teneffüsleri beraber geçirmeye başlamıştık, diğer arkadaşlarımla birlikte onu da yanımıza alıp oyunlar oynuyorduk. Böylelikle çekingenliği yavaş yavaş üzerinden atmaya başlamıştı. Bir ara annem benim bu kadar yemek yemeyeceğimi bildiği ne kadar bu kadar çok yiyeceği yanıma aldığımı sormuştu. Bende ona durumu anlatmıştım ve annemden kocaman bir aferin almıştım. Bazen o arkadaşımla okul çıkışı bize gidiyorduk ve annemin hazırladığı enfes yemekleri beraber yiyorduk. Matematik dersinde biraz zorlanırdı, ağabeyim ve ablam onu ders çalıştırırlardı. İşte yine paylaşmak. Birlikte çok güzel vakit geçiriyorduk ve çekingen arkadaşım artık dışa dönmeye başlayıp herkes ile arkadaşlık etmeye başlamıştı. Biz artık birbirimizin en iyi arkadaşıydık.”

Çocukluk da aileden edinilen her güzel duygu insana hayatı boyunca arkadaşlık eder. Ben ailemden paylaşmayı ve yardımseverliği gördüm, bu duyguların kıymetini öğrendim. Tabii ki her zaman söylediğim gibi yine söylüyorum; ‘insanın ruhu güzelliklere açık olacak ki hayat boyu bu güzellikleri devam ettirebilsin.’ Kimseyi ayırt etmeden maddi ve manevi yardımlaşmayı bir çocuğun öğrenmesi onda ego oluşumunu büyük ölçüde engelleyecektir. Çünkü herkes aynı derece maddi ve manevi olarak imkanları olmayabilir. Önemli olan o insanları rencide etmeden onlarla yardımlaşmak, paylaşımda bulunabilmektir. Hiçbir beklenti peşinde koşmadan saf ve duru sevgiyle insanlarla bağ kurabilmek bütünleşebilmek çok özel bir davranış şeklidir. En güzel ve sıkı arkadaşlıkların tohumları böyle yaklaşımlar sayesinde olur.

Çocukluğunda arkadaşlarını dışlayan, kendi arkadaş grubuna dahil etmeyenler büyüyüp bir yetişkin olduklarında da benzer davranışları sergilerler. İnsanları sınıflara ayırmanın tohumları çocuklukta atılır. Bilinçli, görgülü ve sevgi dolu aileler çocuklarında bu olumsuz davranışların oluşmasına asla müsaade etmezler. Maalesef bazı aileler de tam ters bir tavırla çocuklarına insanları sınıflandırmayı öğretmektedirler. İşte bu çocuğa, topluma, dünyaya yapılacak en büyük yanlıştır.

Her insan kendisi için değerlidir ve çevresinden de en yüksek değeri görmeyi hak eder. İnsanlar birbirlerini sınıflandırarak aslında kendilerini aslında değersizleştiriyorlar çünkü kendini de bir eşya gibi bir sınıfa tabi tutan insan aslında gerçekte kendine de değer vermiyordur. Kendine değer vermeyen bir insanın başka bir insana değer vermesi elbette beklenemez.

Paylaşmanın ve yardımseverliğin içinde saf sevgi vardır. Sevgiyi bilmeyen, yaşamayan yardımlaşmayı ve paylaşmayı da bilmez. Sadece benim olsun her şey, sadece ben, sadece ben der…

Bu ay sizlerle paylaşacağım çakramız asıl adı belki de ‘Sevgi’ olabilecek ‘Kalp Çakrası’.

Kalp çakrası, insan vücudunun tam göğüs orta kısmında yer almakla birlikte 7 ana çakranın tam orta noktasını sağlamaktadır. Çünkü 7 ana çakranın 3 adeti kalp çakrasının altında ve diğer 3 adedi ise kalp çakrasının üstünde yer alır. Alt kısımda bulunan çakralar genellikle fiziksel alan ile ilgili olmakla birlikte üst kısımda bulunanlar ise ruhsal alan ile ilgili çakralardır. Bu bağlamda da kalp çakrası, fiziksel ve ruhsal buluşmanın yapıldığı noktaya oluştur. Şifa ve şifacılık gibi noktalarda da kalp çakrası kişi için en önemli çakrayı oluşturur. Çünkü kişinin el veya gözlerinden karşı tarafa doğru ulaşan enerjisi öncelikle kalp çakrasından geçer ve sonrasında aktarılır. Kalp çakrası üzerinde bulunan spiritüel enerjiler, şifa isteyen kişinin fayda alması için fiziksel şifa düzeyine dönüştürülür ve sonrasında karşı tarafa aktarılır. Kalp çakrasının tıkanması için yaşanan sıkıntıların başında genellikle sevgi ve merhametten eksik olma, şefkat hissetmeme, yanlış niyetli olma gibi noktalar yer alır. Kalp çakrasının dengeli çalışması sayesinde de kişide duygusal yaşamda bir denge elde edilecektir. Yani kalp çakrası açık ve aktif olan kişiler sevgiyi bilen kuvvetli bir inanca sahip kendine ve çevresine fayda sağlayan kişiler olacaktır.

Genel anlamda Kalp Çakrasından bahsettikten sonra birkaç mühim noktaya değinip detaylı bir anlatıma geçeceğim. Hepimizin çoğu zaman diline adeta taht kurmuş söylediği sevgi kelimesinin anahtarı kalp çakrasındadır. Dünyanın sevgi üzerine kurulduğunu eminim bilmeyenimiz yoktur. Eğer bu sevgi dengeli ve sağlıklı bir kaynaktan dağılıyorsa gerçek manasa elbette ulaşacaktır. İşte Kalp Çakrasının özünde de bu dengenin varlığı söz konusudur. Bu çakrada kozmik enerji vardır. Bu enerji kalp gözünün açık olmasıyla bütünleşir. Maneviyatı esas olan, materyalist düşünceyi bir kenara bırakan, egoları ortadan kaldıran, öfkeyi, kini, bencilliği, nefreti yok sayan bu özel çarka her ruhta en yüksek seviyede açık olmalıdır ki dünyaya da mutlak huzur ve mutluk gelebilsin.

Fiziksel manada Kalp Çakrasının açık olması kalp ve akciğer sağlığı için mühim olmakla birlikte sağlıklı kan dolaşımını sağlar, bağışıklık sistemini güçlü kılar. Şimdi her birlikte bu çakranın derinlerine doğru yolculuğa başlayalım.

Kalp çakrası göğüs kafesinizin tam ortasında bulunur. Rengi yeşil olarak belirlenmiştir. Çakranın temel nitelikleri hayatınıza anlayış, sevgi ve iç görü gibi kavramlar katmaktır. Bu noktada kalp çakrasında sıkıntı yaşayan kişilerin hayatında sevgi boyutu ile alakalı aksaklıklar yaşayabileceğinin ya da sürekli olarak bu tür ilişkilerde başarısızlık ile karşılaşabileceğinin belirtilmesi gerekiyor.

Kalp çakrası aynı zamanda iyileştirme manasına da gelmektedir. Bu hem karşınızda bulunan kişilerin sıkıntılarına deva olma hem de kendi sorunlarınızın anında çözüme kavuşturulması için çaba sarf etmek anlamına gelir.

İyileştirme özelliğini kazanmasının temel nedeni sevginin temelde en büyük iyileştirici güç olduğunun kabul edilmesidir. Bu nedenle kendinize şifa veremediğinizi düşündüğünüz noktalarda kalp çakranız ile alakalı bir sıkıntı yaşıyor olabileceğinizi aklınızda bulundurmalısınız.

Kalbinizin diğer insanlara açık olup olmadığı da direkt olarak bu çakra tarafından belirlenecektir. Sorunsuz şekilde ilişkilerinizi yürütmek ve insan ilişkileri ile alakalı sıkıntıları anında aşabilmek için kalp çakrası üzerinde çalışmanız tavsiye edilir. Kalbiniz kapalı olsa dahi bu konu üzerine yoğunlaşarak sıkıntıları giderme fırsatını anında elde edebilirsiniz.

Hindu felsefesi kapsamında etrafa sunulan sevginin herhangi bir çıkar sonucu ortaya çıkmamış olması gerekiyor. Zaten bir çıkar sebebi ile ortaya çıkan sevginin de gerçek bir sevgi olmadığı her zaman vurgulanır. İnsanların size karşı sadece menfaat ile alakalı konularda bir adım attığını düşünüyorsanız ya da çevrenizdeki kişilere koşulsuz bir bağlılık kuramıyorsanız kalp çakranız ile alakalı sıkıntılar olabileceğini kabul etmelisiniz.

Kalp çakrası konusunda gözden kaçırılan temel unsurların başında kendinizi seviyor musunuz sorusu geliyor. Sevgi denildiği zaman nedense hep karşımızdaki kişilere gösterdiğimiz bağlılık ya da hoş görü gibi bir görüş sergileniyor. Fakat bu durumun asıl temeli ya da evreni sevmenin öncelikle sevgiyi kendinize yönlendirmenizden geçtiğinin de farkında olmalısınız. Kendinize gösterdiğiniz sevgi ve şefkat, en önemlisi kabul sizin ikili ilişkilerinize ve toplumda sahip olduğunuz role de direkt olarak yansıyacaktır!

Kalp çakrasının Sanskritçe ismi Anahata olarak belirlenmiştir. Her çakranın özel bir elementi bulunur. Bu element çakranın genel yapısı hakkında da net bir şekilde bilgi verecektir. Anahata’nın elementi havadır. Akışı ve sevgi yaymayı temsil eden bu çakranın elementinin hava olması hiç de şaşırtıcı değil!

Anahata sizin için en temel merkez olacaktır, bu noktada sorunlarınızı çözdüğünüz zaman birçok noktada problemleriniz ile başa çıkmak için fırsat elde edebilirsiniz. Temel güç kaynağınız ile alakalı problemleriniz olduğunu düşünüyorsanız sizin için en uygun merkezlerden biri Anahata olacaktır. Meditasyonunuzda bu merkeze daha büyük ağırlık verebilirsiniz.

Kalp çakrasının temel niteliklerine bakıldığı zaman sevginin en temel nitelik olduğunu çok daha açık şekilde görebilirsiniz. Yapmanız gereken tek şey bu kanala önem vermek ve sosyal hayatınızda sevgi ve kabul ile alakalı sorunları aşmak! Sevgi ve kabulün simgesi olan bu çakra sizin için sosyal hayatta sıkıntıların çözüme kavuşturulması için adeta bir anahtar görevi görecektir.

Kalp çakranız aynı zamanda sizin sosyal kimliğinizin belirlenmesi aşamasında da büyük bir öneme sahiptir. Sosyal kimliğinizin oluşturulması ile alakalı olarak sorun yaşamamak için kalp çakranızı açık tutmalı ve özgüveninizi bu şekilde çok daha pekiştirilmiş bir hale getirebilirsiniz.

Çakralarda yaşanan problemler hem bedensel hem de psikolojik sağlığınız ile alakalı sıkıntıların ortaya çıkmasına neden olur. Örneğin Anahata ile alakalı olarak çıkan sorunların direkt olarak üzüntü ve keder şeklinde kendini gösterdiği görülüyor. Bu üzüntü sizi sosyal hayatınızdan hatta çok sağlam olduğunu düşündüğünüz ikili ilişkilerinizden direkt olarak koparacaktır.

Kederin psikolojinizi ele geçirdiğini gördüğünüz anda direkt olarak Anahata ile alakalı bir sorun olabileceğini aklınızdan geçirmelisiniz. Etrafınıza sevgi yaymak yerine hüzün ile harmanlanmış olumsuz duygular yaymaya başladıysanız bu konu ile alakalı büyük bir sıkıntı olduğunun sinyalleri gelmiş demektir! Anahata üzerine çalışmalar yaparak bu olumsuz etkiden anında kurtulma fırsatını yakalayabilirsiniz.

Meditasyon sırasında en çok önem arz eden noktaların başında kullanılan kristaller geliyor. Kullanmış olduğunuz kristal üzerinden oldukça verimli şekilde odak noktanızı belirleyebilirsiniz ve hangi çakraya odaklanmak istediğinizi daha net bir biçimde vurgulayabilirsiniz.

Anahata’yı temsil eden kristaller pembe kuvars ve yeşim taşı olarak bilinmektedir. Bu iki kristalin temel özellikleri;

Beden hücrelerinin kendini yenilemesi ile alakalı temel bir yardım sunmaktadır.

Kişiye özgüven verir, depresif bir duruş kazandığınız dönemden geçiyorsanız kuvars sizin için en önemli yardımcılardan biri olacaktır.

Yaşadığınız olaylar neticesinde canlılığınızı kaybettiğinizi fark ettiyseniz bu noktada kuvars ve yeşim taşı size huzurlu bir hareketlilik verecektir.

Anksiyete problemi ile baş etmeye çalışan kişiler için de bu iki kristal oldukça yol gösterici olacaktır.

İç huzurunu kaybettiğini düşünen kişiler için de en uygun kristallerin başında bu seçenekler gelmektedir.

Kristaller ile meditasyonunuzu doğru merkeze yönlendirme konusunda temel bir adım atmış olursunuz.

Kullanılan kristallerin orijinal olmasına oldukça önem vermelisiniz. Son dönemlerde meditasyon ile uğraşan kişilerin artması sebebi ile piyasada oldukça fazla gerçek olmayan kristal çeşitleri ile karşılaşabilirsiniz. Bunların birçoğu renklendirilmiş ve şekillendirilmiş camdır.  

Kristalinizi satın alırken gösterdiğiniz özeni kullanırken de göstermelisiniz. Örneğin satın alınan kristalin kesinlikle kişisel olarak kullanılmaya başlamadan önce enerjisinin temizlenmesi nötrlenmesi gerekiyor. Bu konuda gerekli ritüelleri gerçekleştirmediyseniz süreç ile alakalı sıkıntı yaşayabilirsiniz. Ayrıca bir kristalin ara ara temizlenmeden sürekli bir şekilde kullanılması da sıkıntı yaratacak detaylar arasında bulunuyor.

Kristal temizliği konusunda ayrıca dikkatli olmanız gerekiyor Özellikle Anahata gibi kişisel psikoloji ile yakından ilişkili olan bir merkez kapsamında işlem gerçekleştirirken ayrıca dikkatli olmanız gerekir. Aksi takdirde iyileşmek için yaptığınız meditasyonların sizin enerjinizi derinden sarsabileceğinin de farkında olmalısınız. Kullanılan kristalleri nötrlemek için dilerseniz üzerlik ya da adaçayı yakmayı düşünebilirsiniz. Bu temizleme işlemlerinin genel olarak dolunay günleri yapılmasının daha verimli olacağı dile getiriliyor.

Meditasyon sırasında kullanılan yağlar ve genel olarak günlük hayatınıza dahil ettiğiniz yağlar ile beraber kalp çakrası konusunda sıkıntıların giderilmesine yardımcı olabilirsiniz. Ana hat kapsamında çalışmalar yapmak isteyen kişiler için özellikle kullanması önerilen yağlar;

Bergamot

Yasemin

Gül

Bu yağların temel özelliğine bakıldığı zaman rahatlatıcı bir etki verdikleri oldukça net şekilde görülüyor. Sıkıntı ve kederden arınmak isteyen kişilerin muhakkak göz atması gereken doğal içeriklerdir. Hem meditasyonlarda hem de masajlarda sorunsuz şekilde kullanılabilir. Tabi ki bedensel sağlığa olumsuz bir etkisinin olup olmadığını anlamak için temel uygulamaya geçmeden önce bir alerji testinden geçirmek çok daha verimli olacaktır.

Bu yağları satın alırken de aynı şekilde güvenilirliğinden emin olduğunuz firmaları tercih etmeniz gerekiyor. Piyasada bulunan birçok firmanın sahte içerikler ile ve alkol bazlı yağlar ürettikleri de net şekilde görülüyor.

Meditasyonun tam manası ile amacına ulaşması ve rahatlamanın gerçekleşmesi için bu tür unsurların kullanımı sırasında en gerçek nitelikli ürünleri tercih etmeniz sizin için çok daha doğru olacaktır. Anahata vücudun tam merkezinde olduğu için bu tür konularda daha da özenli olmalısınız.

Bedeniniz ile alakalı sıkıntılar yaşamaya başladıysanız bunun özellikle çakralarınız ile alakalı bir nedeni olabileceğini unutmamanız gerekiyor. Özellikle genel olarak vücudu ayakta tutan temel nitelik olan bağışıklık sistemi sorunları konusunda ayrıca dikkatli olmanız gerekir!

Sıklıkla hasta olan kişilerin veya kendini depresif hissederek hayat ile mücadele etmek konusunda sıkıntı yaşayan bireylerin Anahata ile yakından ilgilenme zamanı gelmiş demektir. Bu meditasyon ile ya da yoga ile olabilir. Günde kendinize belirli bir sınır koyarak bu zaman dilimi içerisinde meditasyon yapmanız sizin için tüm hayatı olumlu yönde etkileyecek bir unsur olacaktır.

Tabi ki bu aşamada verimli bir sonuç elde edebilmek için muhakkak tercih etmiş olduğunuz zaman aralığını ve meditasyonu bir zorunluluk gibi ya da külfet gibi görmemeniz gerekiyor. Bu şekilde gören kişilerde atılan adımların başarıya ulaşmayacağı bilinmelidir. Öncelikle öz şefkat ile sürece başlamanız çok daha verimli olacaktır!

Hayatınızda farklı kişilerin başarılarını ya da hayatta elde ettikleri olumlu gelişmeleri kabul etmekte ve özümsemekte sıkıntı çekiyorsanız kesinlikle hayatınızdan kıskançlığı elimine etmeniz gerekiyor. Bu süreç içerisinde kabul duygusunun kalp çakrası ile alakalı bir durum olduğunu gözden kaçırmamalısınız.

Hem kendi hayatınızda yaşanan gelişmeleri olgunluk ile karşılaşa hem de farklı kişilerin mutluluklarını kendi mutluluğunuz gibi özümseme noktasında ayrıca dikkatli olmalısınız. Bu şekilde hayatınızdan kıskançlığı elimine edebilirsiniz. Kalp çakrasının kuvvetlendirilmesi ve bu durum üzerine çalışılması hayatta elde edeceğiniz iç huzuru maksimum noktaya çıkaracak olan temel nitelikler arasında yer alıyor.

Kalp çakrasının sağlıklı bir şekilde çalışmasını sağladıktan sonra bu çakranın sesine kulak verdiğiniz duyacağınız cümleler şunlar olacak;

Sevgiye açığım.

Bütün sevgi benim kalbimde bulunuyor.

Kendimi derin bir şekilde seviyorum ve kabul ediyorum.

İç huzur ve şükür duyuyorum, kendimi dengede hissediyorum.

Sevgiye ve nazikliğe açığım.

Doğa ve hayvanlar ile birlik içerisinde hissediyorum.

Aynı zamanda bu cümleleri Anahata üzerinde çalışırken de sorunsuz şekilde dile getirebilirsiniz. Meditasyon sırasında bu tür telkinlerde bulunmak elde edilecek olan başarıyı maksimum seviyeye çıkaracaktır. Telkinlere ve yönlendirmelere açık bir hale gelmek adına tam bağlılık ve koşulsuz bir şekilde meditasyona başlamanız gerektiği de unutulmamalıdır.

Meditasyon aralığınızı sıklaştırmaya ve buna gün içerisinde birkaç dakikalığına da olsa ihtiyaç duyduğunuzu düşünüyorsanız doğru yerdesiniz demektir. Süreç içerisinde meditasyon sizin için bir zorunluluk olmaktan çıkacaktır. Keyif ile yapılan bir aktiviteye dönüştüğü zaman elde edilecek olan verimliliğin en yüksek noktaya çıkacağının da altı çizilmelidir.

Timüs bezleri kalp çakrasının en temelde etki ettiği merkez olarak bilinmektedir. Bu aslında tiroid bezlerinin de bağışıklık sisteminin de komuta aldığı nokta olarak bilinmektedir. Özellikle süreç içerisinde incelediğimiz kalp çakrasının etkilerinin bedende karşılığı bu organ ile kendini göstermektedir.

Sadece 35 gram ağırlığında olan bu bezlerin hayati fonksiyonu olduğu ve herhangi bir bozukluk olduğu zaman tüm hayat akışını etkileyebileceğinin de belirtilmesi gerekiyor. Aynı zamanda üreme konusunda da büyük etkiye sahiptir. Timüs bezlerinin çalışmaması erkeklerde ve kadınlarda kısırlık gibi önemli sorunlara neden olabilmektedir.

Bu süreç ile alakalı olarak sorun yaşamamak için kalp çakrasını düzenli şekilde beslemeniz gerekiyor. Ancak bu şekilde koşulsuz bir sağlık ve bütünlük hissine ulaşabilirsiniz.

Hastalıkları; Kalp rahatsızlıkları, dolaşım bozuklukları, solunum güçlüğü, bronşit, zatürree, astım, alerji, sırt, omuz ve kol ağrıları, uykusuzluk, depresyon, akciğer ve göğüs kanseri, MS (Multiple Skleroz).

Hayatınızı sorunsuz şekilde düzene koyabilmek için özellikle meditasyonlarınızı bir rutine oturtmalısınız. Belirli bir süre kalp çakrası üzerinde çalıştıktan sonra diğer merkezleri de ihmal etmemeli ve her birine ayrı önem verilmelidir. Ancak bir bütünlük içerisinde çalışıldığı zaman gerçek huzurun ve gelişimin elde edileceği de kesinlikle unutulmamalıdır.