Bu ayki kitap önerim, insanların düşünce gücü ile neler yapabileceğine dair olacak. Birçok hastalığın sebebinin psikolojik olduğunu anlatan, belki birçoğunuzun okuduğu veya kitabı bildiği hâlde okumaya fırsat bulamadığı Louise Lay’in “Düşünce Gücüyle Tedavi” adlı kitabından söz edeceğim size. Kitapta, düşüncelerin hayatı nasıl etkilediği, olumsuz düşüncelerin nasıl hastalanmaya yol açtığı ayrıntılı olarak ele alınmış.

Aslında insan olumlu düşünce yapısına sahipse başaramayacağı hiçbir şey yoktur. Tabii ki olumlu düşünce yapısının altında sevgi yatıyor. Her şeyden önce kendimizi sevmemiz ve hayata da sevgi ile bakmamız, meselelere sevgi ile yaklaşmamız çok şeyi değiştirebilir, yeter ki buna yürekten inanalım.

Yaşadığımız olumsuzluklar karşısında genellikle başkalarını suçlar, kader, şans deyip kendi dışımızda sebep ararız. Oysa ilk yapmamız gereken kendi düşüncelerimize bakmaktır. Nasıl bir düşünce biçimimiz var, bu düşüncelerin altında neler yatıyor ve düşünce şeklimiz nelere neden oluyor çok iyi bilmek gerekiyor. Bu tespitleri yaptıktan sonra olumsuz düşünce yapımız varsa bunu dönüştürmek için kendi üzerimizde nasıl bir çalışma yapabileceğimizi öğrenmeliyiz. Olumsuz düşüncelere sahip insan hayal bile kuramazken, hayal kuran insanları da engeller. Hayaller umudun, hayata bağlılığın işaretidir. Hayaliniz yoksa umudunuz ve hayata dair iyi beklentileriniz de yoktur ve bu durum sizi gerçekten hasta edebilir.

İşte Lay’in “Düşünce Gücüyle Tedavi” adlı kitabı tam da bunu, birçok hastalığın temelinde olumsuz düşüncelerin yattığını, hangi hastalık için hangi olumlu öneriyi düşüncelerinizin besini olarak kullanacağınızı söylüyor. Çok faydalı olacağına inandığım bu kitabın birkaç satırı ile sizi baş başa bırakıyorum. Şifa olsun.

Değişmeye Karar Vermek

Bu noktada çoğu insan şöyle tepki gösterir: Yaşamlarındaki bir dolu sorun karşısında, kollarını çaresizlik içinde açarlar. Bazıları da hayata ya da kendilerine kızarlar ve vazgeçerler.

Vazgeçmekten kastettiğim şöyle bir karar vermektir. ” Her şey çok umutsuz. Değişim yapmak imkansız. Öyleyse niye uğraşayım?” Devamı da şöyle gelir: Sadece olduğun gibi kal. Nasılsa acıyla nasıl baş edebileceğini biliyorsun. Hoşlanmıyorsun ama bildiğin bir şey ve daha da kötüleşmemesi için dua et.”

Bana göre, sürekli kızgınlık, ahmaklık şapkasını kafaya geçirip bir köşede oturmaya benziyor. Bu, size tanıdık gelmiyor mu? Bir şey oluyor ve kızıyorsunuz. Başka bir şey oluyor, yine kızıyorsunuz. Başka bir şey daha oluyor, yine kızıyorsunuz. Bir başka şey daha oluyor ve yine kızgınsınız. Ama kızgınlığın ötesine bir türlü geçemiyorsunuz.

Bu, size ne yarar sağlıyor? Sadece kızgın olmak için zamanınızı harcamak, aptalca bir tepki. Aynı zamanda hayatı yeni ve farklı bir şekilde görmeyi reddediş oluyor.

Kendinize sizi kızdıran böylesine çok durumu nasıl olup da yarattığınızı sormak çok daha yararlı olacaktır.

Tüm bu öfkenize nelerin yol açtığına inanıyorsunuz?

Başkalarında sizi sinirlendirme isteğini uyandıracak ne yapıyorsunuz? Neden istediğinizi elde etmek için kızgın olmaya gereksinim duyduğunuza inanıyorsunuz?

Ne verirseniz, onu alırsınız. Ne kadar çok kızgın tepkiler verirseniz, sizi kızdıracak o kadar daha çok kolay yaratıyorsunuz demektir. Ahmaklık şapkasını giyip bir köşede oturarak yerinde saymak gibi. 

Bu satırlar sizi kızdırıyor mu? İyi! On ikiden vuruyoruz öyleyse. Bu, sizin değiştirmeye istekli olabileceğiniz şeydir.

Gerçekten ne kadar inatçı olduğunuzu bilmek istiyorsanız, değişmeye hazır olup olmadığınızı düşünün. Hepimiz hayatımızın değişmesini, daha kolay ve iyiye doğru gitmesini istiyoruz, ama yeter ki biz değişmek zorunda olmayalım. Onların değişmesini tercih ederiz. Bunun olması için, biz içimizde değişmeliyiz. Düşünme biçimimizi, konuşma biçimimizi, kendimizi ifade etme biçimimizi değiştirmeliyiz. Tüm bunlardan sonra ancak dış dünyamızdaki değişimler oluşacaktır.

Gönderi Yazarı Hakkında

Nurgül AYABAKAN

Yazarın tüm gönderi