Yeni bir bilgelik hikâyesiyle tekrar birlikteyiz. Bugün paylaştığım hikâye ise öfke ve öfke sonucu kalpte oluşan olumsuz izler olacaktır. Hikâyeye geçmeden önceden öfkeyle ilgili hissettiklerimi sizlerle paylaşacağım. Hepimizin bildiği gibi öfke, hiç güzel olmayan bir duygu olup her zaman öfkelenen kişiye zarar vermektedir. Çünkü öfke öyle bir enerji ki orada hiçbir zaman sevgi yer almaz. Ayrıca öfke esnasında ağızdan çıkan sözler, karşı tarafın kalbine ok gibi saplanır. Öfke, insanın içini karartan olumsuz bir duygudur. Öfkeyle ilgili sonraki günlerde paylaşımlarım olacağını belirterek aşağıdaki hikâyeyi sizlerle paylaşmak istiyorum. Hikâye yoruma gerek kalmaksızın her şeyi en güzel şekliyle anlatıyor ve eminim ki bu hikâyeyi okuyan herkes payına düşeni alacaktır.

ÖFKEYE YENİLMEMEK

Bir zamanlar çok çabuk öfkelenen ve bu yüzden hiç arkadaş edinemeyen küçük bir çocuk varmış.

Babası ona bir kese dolusu çivi vermiş ve her öfkelendiğinde, bahçe kapısına bir çivi çakması gerektiğini söylemiş. Çocuk daha ilk gün kapıya 37 çivi çakmış.

İlerleyen haftalarda, çocuk öfkesini kontrol etmeyi öğrendikçe kapıya çaktığı çivilerin sayısı da her geçen gün azalmış. Gün gelmiş ve öfkesini kontrol etmenin kapıya çivi çakmaktan daha kolay olduğu keşfetmiş. Ve bir gün çocuk, öfkesine hiç yenilmemeyi öğrenmiş. Koşup babasına durumu anlatmış ve babası bu kez ona, öfkesine her hâkim olduğunda kapıdan bir çiviyi söküp çıkarmasını istemiş. Günler geçmiş ve çocuk gelip babasına tüm çivilerin söküldüğünü anlatmış. Babası onu elinden tutup bahçe kapısının yanına getirmiş ve şöyle demiş:

“Aferin oğlum, çok şey başardın; ama bir bak, kapının üstü delik deşik oldu. Bu kapı asla eskisi gibi olmayacak. Öfkeyle söylediğin sözler, tıpkı bunlar gibi izler bırakır. İnsana bıçak saplayıp sonra çekip çıkarabilirsin ama üst üste ne kadar özür dilersen de yara hala oradadır. Dil yarası da fiziksel bir yara kadar kötüdür. Aslında arkadaşlar nadir bulunan mücevherlerdir. Seni gülümsetir ve başarılı olman için seni teşvik ederler. Sana kulak verirler ve her zaman kalplerini sana açık tutmak isterler.”

Gönderi Yazarı Hakkında

Nurgül AYABAKAN

Yazarın tüm gönderi