Sevgili okuyucularım, 6 Ekim 2023 tarihinde “Neye Göre Arkadaşlık?-2” başlıklı yazımda, insanların en çok aradığı duygunun vefa olduğunu ve bu konuda daha sonra yazacağımı belirtmiştim.

Vefa duygusu, insanlar arasındaki iletişimi kendiliğinden sevgiye götürür. Zaten Türkçe Sözlük de vefayı tam olarak böyle tanımlar: “Sevgiyi sürdürme, sevgi, dostluk bağlılığı.” Diğer deyişle vefa ve sevgi ayrılmaz ikilidir ve tamamen içten gelir ikisi de.

Bu içtenliği çoğu insanda görmek güç ne yazık ki! “Bir fincan kahvenin kırk yıllık hatırı”ndan sıkça söz edilir ama uygulayan çok azdır. Çoğu insan vefa ile beklentiyi karıştırır. Siz insanların vefasızlığından yakınırsınız, ”Bir iyilik yaptın, bunun karşılığını mı bekliyorsun?” ya da “Sana sürekli teşekkür etmeleri mi gerekiyor?” diye sorarlar. Tabii ki bu değil; buradaki ince çizgiyi ayırt etmek gerekiyor.

Vefalı olmak, yapılan iyiliklere güzelliklerle yanıt vermek, hiçbir zaman iyiliği unutmamaktır. Sözünde durmak, emeğe saygı duymak, sadakat göstermektir.  

Hz. Mevlânâ’ya atfedilen, “Kula vefası olmayanın Hakk’a da vefası olmaz” sözü ne güzeldir, ne kadar derin anlam içerir…

Bazı insanlar kolayca söz verir ama sözüne bağlı kalmaz. Ya o anda kendi işi görülsün diye ya da sizi kırmamak için söz verir. Gerçek ve haklı bir nedeni yoksa sözünü yerine getirmediğinde siz de ister istemez vefalı olup olmadığını sorgularsınız. 

İlişkilerin temelinde saygı, sevgi ve sadakat yer alır. Vefa ise yukarıda değindiğim gibi sevginin en büyük göstergesidir. Aile, arkadaşlık, evlilik ve iş ilişkileri gibi birçok farklı alanda vefa önemli bir rol oynar. Vefa, ilişkilerde güven duygusunu geliştirir. Örneğin, bir arkadaşınıza verdiğiniz bir sözü tutarak ve ona her zaman destek olarak vefa gösterirseniz; bu, ilişkinizin güçlenmesine yardımcı olur.

Vefalı insanlarda empati duygusu çok gelişmiştir. Vefası olmayanlar ise sizinle empati kuramaz, verdiğiniz değeri kavrayamaz. Bu yüzden zor zamanlarında yaptığınız yardımı çabuk unutur ve bir gün sizi hatırlayıp tek kelime ile “Nasılsın?” demez, özel günlerde kutlamazlar. Sonra da şikâyet ederler, “Niye böyle olumsuz olayları yaşıyoruz toplum olarak?” Hâlbuki vefalı davranmak değer vermektir, bir sevgi gösterisidir. İhtiyacı olmadan bir hatır sormak o kadar zor mudur?

Komşunuzun size çok iyiliği dokunmuştur fakat o başka bir apartmana ya da semte taşındıktan sonra siz bir kere bile arayıp sormamışsınızdır. Aynı şekilde bir arkadaşınız başka bir ülkede veya şehirde yaşar, sizin yaşadınız şehirde veya ülkede onun evi vardır, o evin her türlü bakımıyla ilgilenirsiniz ama arkadaşınız bir gün olsun hatırınızı sormaz. İşi bitene kadar…

Mesela okuduğunuz okullardaki öğretmenlerinizi hatırlayıp, arayıp hatır sormanız bir vefadır.

Çalıştığınız, yıllarca ekmek yediğiniz iş yerinden ayrıldıktan sonra müdürlerinizi arayıp sormak vefadır.

Yine iş yerinizde size destek veren, size yardımcı olan insanları aramanız vefadır.

İlk iş yerimde beraber çalıştığım arkadaşım sorunlu bir hamilelik yaşadığı için doktor 9 ay istirahat vermişti. İş yeri onu çıkarmasın diye işini üstlendim. Çünkü işten çıkarılmak onu ekonomik olarak zorlayacaktı. Bebeğini doğurduktan sonra işe döndü. Bir süre sonra ben işten ayrıldım fakat bir kere bile beni aramadı. Aslında farkındalığınız olduğunda kimin vefalı olduğunu kimin olmadığını çok genç yaşta anlıyorsunuz.

Seyahat edersiniz; seyahat boyunca grup arkadaşınıza yardım edersiniz, döndükten sonra bir gün sizin hatırınız sormaz. Nedenini sorduğunuzda hayat telaşı, diye geçiştirir. Doğrusu, ben bu sözlere inanmıyorum çünkü her insanın “Nasılsın?” diyecek 30 saniyelik bir zamanı mutlaka vardır.

Okul yıllarında size derslerinizde yardım eden kişileri aramak bir vefadır.

Hastanede veya hasta olduğunuzda sizi bırakmayan insanları arayıp sormanız bir vefadır.

Ev taşırsınız, taşınmanıza yardım ederler, o insanların hatırlarını sormak bir vefadır.

İş bulma konusunda size çok yardımcı olmuştur, o insanları sormak bir vefadır.

Sadece kendi işleri görülmesini isteyen insanlar size gelirler fakat bir gün hatırınızı sormazlar. Bencilliğin olduğu yerde sevgi yoktur. Sevgi yoksa vefa da yoktur. İşte böyle davranan insanların hayatları yüzeysel geçer.

Hayatınıza dokunan, sizi bir yerlere getiren insanları unutmamak gerekiyor.

Vefalı insanlar toplumun huzurunu korur gelişmesine katkı sağlar. Vefa, aynı zamanda toplum içinde dayanışma ve yardımlaşmayı da ifade ediyor.

Vefa yapılan iyiliği unutmamaktır. Bu da davranış ile gösterilir, sadece söylemekle değil. Vefalı olmak bir meziyettir.

Vefa insanın içinden gelir. Ailede öğretilir. Vefasız insanlarda sevgi yoktur. Bu insanlar istedikleri kadar “Sevgi var,” dersinler; bana göre yoktur. Vefalı olmak bir şey kaybettirmez, aksine insana çok şey kazandırır. Vefasız olan insanlar sevginin gerçeğini yaşamazlar.

Siz nasıl bir insansınız? Vefalı mı vefasız mı?

Gönderi Yazarı Hakkında

Nurgül AYABAKAN

Yazarın tüm gönderi