Sevgili okuyucularım bu ayki bilge hikâyemiz ile beraberiz.

Hayatta mutluluğu ve kaliteyi nerede ararız ya da mutluluk ve kalite deyince ne anlarız?

Çoğu insan dış görünüşe veya alacağı ürünün fiyatının yüksekliğine göre değer biçip karar verir. Örneğin bir hediye alırken pahalı ya da gösterişli olması satın alma kararını etkiler. Aynı şekilde bir yerden yiyecek alırken dış görünüşü iyi olmayan bir lokantanın sattığı ürünlerin de iyi olmadığı önyargısıyla hareket edilir. İnsanlar için de aynen böyle düşünce sahibi oluyoruz. İçindeki özüne bakmadan kıyafetine, okuduğu okulla veya mevkisine göre değerlendirme yapıp hemen önyargıya varıyoruz.

Mutluluğu pahalı şeylerde, mevkilerde, parada aramaya başladığımızda elimizde olanları kaçırırız. Bunları kazanmak için ortaya koyduğumuz hırslar yüzünden yediğimiz yemekten, evimizde olmaktan, okuduğumuz kitaptan, dinlediğimiz müzikten keyif almayı unuturuz. İçtiğimiz çayın lezzetini bilmeyiz. Hep daha fazlasını isterken ve istediklerimiz gerçekleşmediği için şikâyet ederken hayatta kaçırdığımız şeylerin farkına ne yazık ki geç varıyoruz. Dış görünüşü ile özü başka olup bizi yanılgıya düşürenlerle ilgili daha detaylı bir yazıyı ilerleyen zamanda yazacağım. Şimdi sizi yine bir bilge hikâye ile baş başa bırakıyorum.

KAHVENİZİN TADINA VARIN…

Kariyer yolunda ilerleyen bir grup genç bir araya gelerek mezun oldukları üniversitedeki profesörlerini ziyarete giderler. Sohbetin daha başında işin ve hayatın stresinden şikâyetlenmeler başlar. Misafirlerine kahve ikram etmek isteyen profesör, mutfağa gider ve yanında büyük bir termos içinde kahve ile porselen, plastik, cam, kristal olmak üzere değişik tarzda ve ucuz görünenden, pahalı ve hatta çok özel olanlarına kadar değişik ve çok sayıda kahve fincanının bulunduğu tepsiyle geri döner.

Herkes bir fincan seçip de kahvesini yudumlamaya başlayınca profesör eski talebelerine şunları söyler:

“Sizler de fark ettiyseniz, tüm pahalı görünen fincanlar alındı ve geriye ucuz görünümlü, sade olanlar kaldı. Kendiniz için en iyi olanı istemeniz normal olsa da bu sizin şikâyet ettiğiniz stresinizin ve problemlerinizin kaynağını gösterir…

Malumdur ki, pahalı da olsa fincanın kendisi kahvenin kalitesine hiçbir şey katmaz. Sadece daha pahalıdır, o kadar. Hepinizin aslında istediği fincan değil kahveydi ama bilinçli olarak en iyi fincanlara yöneldiniz ve sonra birbirinizin fincanına bakmaya başladınız, içindekine bakan olmadı.

Hayat kahveye benzer; iş, para ve toplumdaki konumunuz da fincanlara. Onlar hayata tutunmak için sadece araçlardır ve seçtiğimiz fincan misali yaşadığımız hayatın kalitesini belirlemediği gibi değiştirmezler de… Bazen sadece fincana odaklanarak kahvenin tadını çıkarmayı unuturuz.

Kahvenizin tadına varın! En mutlu insanlar her şeyin en iyisine sahip olanlar değil, sadece her şeyin en iyi şekilde tadını çıkaranlardır. Günümüzde pahalı ve gösterişli şeyleri seçme düşüncesi çoğu zaman galip geliyor, esas kullanılacak, işimize yarayacak yönünü ikinci sıraya atıyoruz. Oysa unutmamak lazım ki ambalaj ne kadar görkemli olursa olsun, kullanacağımız şey ambalajın içindedir.

Dost seçerken insanların görünüşüne aldanmak da öyledir. Kötü görünümlü insanın kafasında güzel düşünceler olabilir. En şık görünümlü insanın düşünceleri de felaketiniz olabilir. Siz daima her şeyin içindekine, özüne bakın. Size lezzet veren üzüm bağı değil, üzümüdür.

Kötü tadı olan bir kahve, paha biçilmez kristaller içinde de olsa içerken yüzümüz buruşur, içemeyiz. Enfes bir kahve sıradan bir bardakta da olsa yüzümüzde tebessüm oluşturur.

Gelin, cevizin kuruyup buruşmuş dış kabuğuna değil, cevizi kırıp içine bakalım. Bütün tat oradadır, dışındaki kabukta değil…”

Gönderi Yazarı Hakkında

Nurgül AYABAKAN

Yazarın tüm gönderi