Sahip olduklarımızı şöyle bir gözden geçirip en son ne zaman şükrettiğimizi kendimize sorarak yola sürekli bir şeylerden yakınıp duruyoruz. Bu yüzden de hep bir doyumsuzluk, hep bir hoşnutsuzluk, doğal olarak da mutsuzluk içindeyiz. Oysaki en zor zamanlarımızda sırtımızı dayadığımız bir dost, soframızda bize eşlik eden bir çift göz, hatta zaman zaman şikâyet ettiğimiz sokak gürültüsü ve daha nice şeyin aslında bize sunulmuş birer nimet olduğunu fark edebilirsek ne kendimizi çıkmaz yollarda buluruz ne de kendimizi boş yere mutsuz ederiz. Hep daha iyisi için kendimizi hırpalarken, elimizdekilerin kıymetini pek bilmiyor ve sanki hayatımızda güzel olan hiçbir şey yokmuşçasına kötü şeylere odaklanıyoruz.

Oysa sahip olduklarımızın her an farkında olarak mutluluğumuzu taçlandırabiliriz.
Su içmek ya da yemek yemek gibi şükretmeyi de hayatımızın olmazsa olmazı haline getirmemiz hayata karşı daha olumlu bakmamızı sağlar.

Şükretmeyi alışkanlık edinerek, başımıza çok kötü şeyler geldiğinde dahi şükredecek bir şeyler buluruz; çünkü hayatta güzel şeyler kadar kötü şeylerin de yer aldığını ve tüm bunların bizi şekillendirip güçlendirecek birer deneyim olduğu öngörüsünü kazanmışızdır. Böylece, dış dünyada neler meydana gelirse gelsin huzur içinde oluruz.

Kendimizi keşfetmenizi sağlayan diğer yöntemlerde olduğu gibi farkındalığımız artar. Bizi sınırlayan benliğimiz ve fani dünyadan daha da uçsuz bucaksız bir şeyin parçası olduğumuzu hissederiz zamanla. Şükrederek kendimizi dünyanın merkezine koymaktan vazgeçer ve evrendeki yerimizi fark ederiz.

Sıkıntıların, dertlerin içinde kaybolan, şuursuzca oradan oraya savrulan insanları görüyorum. Sonra kendimi sorguluyorum ve diyorum ki: ‘Bu bile benim için büyük bir şükür sebebi.’ Neden mi? Derdim olmadığından mı? Öyle değil elbette. Benim şükretmem dertsiz, sıkıntısız olduğumdan değil, olaylara olan bakış açımı değiştirdiğim, değiştirebildiğim içindir. Sahip olduklarımın kıymetini biliyorum. Yaşadığım her bir mutluluk, her bir acı, her bir dert beni büyüttü, geliştirdi ve bugün ki ben yaptı. Kendi değerimi biliyorum ve Yaratana şükrediyorum. Şükretmek yerine her daim ve her durumda şikâyet eden taraf olursak mutluluğa giden yolu bulamayız. Ruhlarımız ancak şükürle doyar, şükürle şifa bulur.

Bugün sizlere, benim de yürekten inanarak yaptığım sevgili R. Şanal’ ın olumlamasıyla geldim. ‘Şükür Olumlaması’. Paylaştığım ve paylaşacağım her bir olumlama için dikkatinizi çekmek istediğim en mühim detay şu ki: ‘Olumlamanın bilinçaltına yerleşebilmesinin anahtarı, ona kaliteli bir zaman ayırarak düzenli bir şekilde yapılmasıdır.’ Lütfen bu detayı göz ardı etmeyin. ‘Şükür Olumlamasının’ sizlere şifa getirmesini kalpten diliyorum.

★★★★★

“Minnettarlık duyduğum şeyi kendime çekerim

Öncelikle şükrederim hiç yoktan var olduğum için

O’nun bendeki özüne şükrederim.

Beni özene-bezene yarattığı ve bana akıl verdiği için

Alemlerde kimseye vermediğini bana verdiği için; seçme özgürlüğünü

Aklımda tasarlayabildiğim, plan yapıp-hayal kurabildiğim için

Bana deney yapma imkânı verdiği için

İstediğim kişi olma imkanını verdiği için

Deneyebildiğim için

Bana bu deneyleri yapacak bir alan, dünya ve yaşam verdiği için

Benle birlikte gelişen yol arkadaşlarım için

Onlar olmasaydı kendimi tanıyamazdım

Bana yardımcı olan melekler için

Çevremdeki binlerce çeşit hayvan için

Biz onlarla bu yolculuğu yapıyoruz.

Kediler, kuşlar, böcekler, atlar ve diğerleri için

Düşünebildiğim için

Gülebildiğim için ağlayabildiğim için

Kahkaha atabildiğim için çünkü böylece her şey birden anlam kazanıyor

Ağlayabildiğim için, çünkü böylece kirlerimden arınıyorum.

Acılarını ve sevinçlerim için, çünkü onlar benim kalbimin güçlü olmasını sağlıyorlar

Ailem için, çünkü onlarla yalnızlığımı paylaşıyor ve kendi benliğime anlam veriyorum

Gözlerim için, onlarla çevremi açık, berrak ve renkli görüyorum

Yanlışlarım için şükrederim, çünkü onlar sayesinde öğreniyorum

Kıyafetlerim için, kitaplarım için, seyrettiğim filmler için, güzel gösteriler için şükrederim

Çocuklar için şükrederim onlar bana hayatı sevdiriyorlar

Yeteneklerim için şükrederim, onlar kendime saygı duymamı sağlıyorlar

Aptallıklarım için şükrederim, onlar beni akıllı yapıyorlar

Şükredebildiğim için şükrederim

Bana acı veren insanlar için şükrederim, onlar sayesinde kendimi tanıyorum

Ellerim için, kollarım için, ağzım ve burnum için şükrederim. Onlar benim harika araçlarım

Ayaklarım için, onlar beni istediğim yere götürüyorlar

Dostlarım için şükrederim, onlarla acıları küçültüyor, sevinçleri çoğaltıyoruz.

Bana düşmanlık yapanlar için şükrederim onlar bana kirlerimi gösteriyorlar

Şükrettikçe çevremde yüksek nitelikli bir alan yaratıyor ve bütün yüksek nitelikli araçları kendime çekiyorum

Mutluluğu, gücü, sevgiyi, neşeyi yaratacak araçları kendime çekiyorum

Şükrettikçe sağlıklı oluyorum ve gücüm artıyor. Ve yine şükrettiğim için şükrediyorum

Rüzgâr için yüzümü yalayıp geçen esintiye şükür. Ağaçlar için yüce dağlar ve küçük tepeler için

Güneşin sıcaklığı için, içimi ısıtan aydınlatan güneş ve ay için

Toprağa bastığımda onun yumuşaklığı için

Bulutlar için ve masmavi gökyüzüne şükürler

Tadabildiğim için

Koşabildiğim için ve oturabildiğim için

Her bir eylemi yaparken hissettiğim özgürlük duygusu için

Etrafımdaki insanlar için

Onların yüzleri sesleri ve orada oluşları bile anlamlı benim için

Hepsi ayrı bir dünyanın kapılarını açıyor bana hepsi bana bir şey öğretiyor

Üzerinde rahatça dolaştığımız dünya için

Var olduğum için bir kez daha

Hata yapabildiğim için seçebildiğim için ve seçimlerimin sonuçlarını yaşadığım için

Duygularım için ağladığım ve güldüğüm için şükrederim

Özel yeteneklerim için

Farkına vardıklarım ve varmadıklarım için

Ve şükrederim, şükredebildiğim için…”

★★★★★

Kaynak (R. Şanal Beyin Kuantum Olumlama Kitabı)

Gönderi Yazarı Hakkında

Nurgül AYABAKAN

Yazarın tüm gönderi