Dünya üzerinde pek çok insan kendi içsel barışını sağlamadan dışsal barışı sağlamaya çalışıyor. Bazı insanlar içsel barışın ne olduğu bilmeden dış dünyasının güzel olmasını ve bununla mutlu olmayı istiyor.

Yeryüzündeki herkesin tek isteği mutlu ve huzurlu bir yaşam. Bu çok doğal bir istek ama bunun için kimse içine dönüp bakmıyor, kendi barışını sağlayıp sağlamadığını sorgulamıyor. 

Şu anda dünyanın birçok yerinde savaş var, yıkım mücadelesi var. Bunları görüp duyduğumuzda insan olarak üzülüyoruz. Bir an önce sonlamasını, kimsenin acı çekmemesini, ölmemesini istiyoruz.

Ülkeler, toplumlar, topluluklar, tanıdıklar ve nihayetinde aile arasında bile yaşanan gerçek ve mecazi savaşlardan önce kim dürüstçe kendine şu soruyu soruyor: Kendim ile olan kavgalarım bitti mi?

Kendiyle kavgalarını bitirenler için dünyadaki kavgaları barışa döndürecek ilk adım atılmış demektir. İçsel barış insanın önce kendini çok iyi tanıması ile başlar. Kişinin kendi ile kavgasını sonlandırması, geçmişiyle tam olarak yüzleşip hatalarını kabul etmesidir. Kendini olduğu gibi kabul etmesidir. Kendi derinliğine inmesidir.

Huzurdan, barıştan bahsettiğimizde bu duygulardan ve iç huzurdan da mutlaka bahsetmemiz gerekir. İçsel huzur, kişinin kendi içinde uyumu yakalamasıdır ve hangi duyguların içsel huzuru sağladığını mutlaka bulmalıdır.

İçsel barışını sağlamayan insan bir başkasının kendiyle barışmasına yardımcı olamaz. O derinliğe inemez.

Dışarda gülü arayıp koklamak yerine önce içindeki gülü çıkarıp etrafa o kokuyu vermektir.

Gönderi Yazarı Hakkında

Nurgül AYABAKAN

Yazarın tüm gönderi