SRİ LANKA SEYAHATİ – 6 (05/12/2024-13/12/2024)

Kandy şehrinde Peradeniya Botanik Bahçeleri’ni gezdikten sonra Pinnawala Fil Yetimhanesi’ne doğru yola çıktık.

Bu arada Sri Lanka’nın yemek kültüründen biraz bahsetmek isterim. Sömürge döneminin etkisiyle yemeklerinde Hint, Arap, Hollanda, Portekiz mutfağının izleri görülüyor. Budist kültürün etkisiyle de vejetaryen yemekleri öne çıkıyor. Pek çok sebze ve meyve. köri olarak pişiriliyor. Yine Budist yoğunluğu sebebiyle bal kabağı, pancar ve zencefil gibi kök sebzelerin kullanımı da oldukça yaygın. Bu nedenle yemeklerin neredeyse tamamı bol acılı ve bol baharatlı hazırlanıyor.

Gelelim diğer bir önemli konuya; yani pirince. Pirinç üretimi adanın başlıca geçim kaynaklarından biri. Bu nedenle ülkede çok yoğun bir karbonhidrat tüketimi hâkim. Öyle ki kahvaltıda dahi acı biber ve sütlü pilav yiyorlar. Meyve suları bol şekerli. Çayları çok güzel.

Sri Lanka, tropikal iklime sahip bir ada olduğundan, Hindistan cevizi ve balık, Sri Lanka mutfağının en etkili bileşenlerinden ikisini oluşturuyor. Balık, körilerde kullanılıyor ve Hindistan cevizi bir şekilde yemek pişirmede baskın bir bileşen olarak öne çıkıyor.

Bildiğimiz şehriyesiz pirinç pilavı yanına köriyle yapılmış sebzeli yemekler, balık ya da tavuk seçeneğiyle ülkede neredeyse her restoranda bulabileceğiniz ilk seçenek.

Ülkede bolca tropik meyve var. Yol kenarlarında bu meyvelere bolca rastlamak mümkün.

PİNNAWALA FİL YETİMHANESİ:

Fil, Buda’nın yedi hazinesinin biri ve Budizm’de kutsal olarak sayılıyor.

Fil Yetimhanesi, Sri Lanka Yaban Hayatı Koruma Bakanlığı tarafından başkent Kolombo’ya 112 kilometre uzaklıktaki Rambukkana kentine bağlı Pinnawala kasabasında, Maha Oya Nehri’ne bitişik 25 dönümlük bir Hindistan cevizi arazisinde kurulmuş.

Yetimhane, 1978’de Ulusal Zooloji Bahçeleri tarafından Yaban Hayatı Koruma Bakanlığı’ndan devralınmış. Başlangıçta beş küçük file ev sahipliği yapan yetimhanede zaman içinde yavru sayısı artmış. Yetimhane bugün çoğunluğu dişi olan 100‘den fazla file ev sahipliği yapmakta.

Yetimhanede 50 bakıcı çalıştırılırken filler, özel bir güvenlik birimi tarafından korunuyor. Bakıcılar “Mahut (Mahout) fil eğitmeni” olarak isimlendiriliyor. Mahutluk, bir aile mesleği ve bir mahut, fil bakımına çocukken başlıyor ve hayatı boyunca tek bir hayvanla çalışıyor.

Pinnawala’daki birkaç dönümlük bir alanda gün boyunca sürü hâlinde serbestçe dolaşması ve çiftleşmesi için fillere fırsat tanınıyor. İlk bebek fil 1984 yılında doğmuş, bugün ise üçüncü kuşak torunları bulunuyor.

Bu yetimhanede, ülkenin dört bir yanından toplanan bir şekilde ailesini (Filler, aile olarak yaşıyor ve aile olarak ölüyor. Bir anne fil, kendi yavrusu dışında başka bir yavru filin bakımını asla üstlenmiyor.) ya da yolunu kaybederek yalnız kalmış, avcıların elinden kurtarılmış, mayın patlamasıyla ya da farklı nedenlerle yaralanan, hastalanan ve çeşitli yerlerden nakillerle gelen filler, devletin bakımı altında yaşıyor.

Ormanda kaybolmuş yetim bebek fillerin ya da yaralı yetişkin fillerin çiftçilerin çeltik tarlasına girip, ortalığı talan etmesi üzerine çiftçilerin mağduriyetini önlemek amacıyla kurulan yetimhanenin amacı bu filleri tekrar hayata tutundurmak olmuş.

Filler, yıkanmak ve su içmek için biri sabah 10.00-12.00 arasında, diğeri 14.00.16.00 arasında olmak üzere günde iki defa yetimhaneden Maha Oya Nehri’ne götürülüyor.

Etrafı çevrili büyük bir alan olan yetimhaneden yıkanmak üzere çıkan filler, nehre ulaşmak için kasabanın içinden geçerek yaklaşık bir kilometrelik yol katlediyor. Onların yürümesi sırasında trafik de görevliler tarafından kesiliyor. Yolun iki kenarındaki dükkânlarda alışveriş edenler veya yürüyenler de kenara çekilip fillerin geçmesini bekliyor.

Sri Lanka’dan birkaç hediyelik eşya alayım, derseniz, her şeyin fillerle ilgili olduğunu görüyorsunuz. Çünkü bu ülkede filler çok önemli.

SRİ LANKA SEYAHATİ-5 (05/12/2024 – 13/12/2024)

Dambulla şehrindeki gezimizi tamamlayarak cumartesi akşamı Kandy şehrine doğru otobüsle yola çıktık. Yolların durumuna bağlı olarak dört saatin sonunda Kandy şehrine ulaştık ve orada toplam iki gün geçirdik.
Sri Lanka’nın şehirlerinde ve özellikle tapınaklarda dolaşırken etrafınızda maymunlar görüyorsunuz. Onları besliyorsunuz. Yalnız eğer yanınızda yiyecek varsa hemen sizi rahatsız edebiliyorlar; çok yaklaşmamak gerekiyor. Araba ile giderken de yol boyunca karşınıza filler çıkabiliyor. Köpekler ise Sri Lanka’nın kralı sayılıyor; köpeklere çok değer veriliyor. Sri Lanka, adının anlamı gibi her an beklenmedik bir yüzünü gösteriyor.
Geniş çay tarlalarını barındıran Kandy, Sri Lanka’nın ikinci büyük şehri. 1592 yılından ülkenin İngilizler tarafından 1815’te işgal edilmesine kadar Seylan Krallığı’nın başkentiymiş ve Sinhala krallarının son başkenti olmuş. Bu nedenle Kraliyet Şehri olarak biliniyor.
Budizm’in en kutsal yerlerinden biri olan Diş Emaneti Tapınağı’na ev sahipliği yapan Kandy Kutsal Şehri, UNESCO Dünya Kültür Mirası listesinde yer alıyor.
Kutsal Budist Bölgesi olarak bilinen Kandy’nin sınırları içinde Diş Emaneti Tapınağı, dört koruyucu Tanrı mabedi, Kandyan Budist tarikatının iki ana manastırı ve üç farklı türde dini kutsal alan yer alıyor.
Gezilecek yerler arasında ayrıca Kandy Gölü, Peradeniya Botanik Bahçeleri ve Pinnawala Fil Yetimhanesi bulunuyor.
Sabah Peradeniya Botanik Bahçesi’ne gitmeden önce Polonnaruwa’ya geri dönerek Nissanka Latha Mandapa’ya kısa bir ziyaret gerçekleştirdik. Bu antik kalıntıda taş oymacılığının inceliklerine tanık olduk.
Diğer taraftan taş işleme ve Sri Lanka, denilince akla ilk mavi safir taşı geliyormuş. Bu değerli taşın nasıl çıkarıldığı ve işlendiğine dair de kısa bir video ile izledik. Gerçekten satın alırken belki çok pahalı geliyor bu taşlar ama çıkarılmasında ve işlenmesinde o kadar emek veriliyor ki “Buna değer,” diyor insan.
Peradeniya Botanik Bahçeleri:
Şehir merkezine yaklaşık 5 kilometre uzaklıkta bulunan bu bahçe 57 hektar (147 dönüm) büyüklüğünde. Deniz seviyesinden 460 metre yükseklikte konumlamış bahçe, dört bin bitki türünü barındırıyor. Bahçeler, Sri Lanka’nın en uzun nehri olan Mahaweli Nehri’nin etrafında aktığı at nalı şeklindeki bir yarımadayı kaplıyor.
Tabii ki bu büyüklükteki bir alanın tamamını gezmek mümkün değil. Yılda üç milyon kişi bu bahçeyi ziyaret ediyormuş. Göz alıcı bitkilere, tropikal çiçeklere, devasa tropikal ağaçların ihtişamına kuş seslerinin eşlik ettiği bu doğa harikası alanda maymunlar, öküzler, yarasalar da görmek mümkün.
Yerel rehberin anlatımına göre tarihi, kraliyetin Sri Lanka’nın merkezi yaylalarını yönettiği 14. yüzyıla kadar uzanan bu alan, 1780-1798 yılları arasında Kraliyet Bahçesi’ymiş.
Bahçeler, özellikle endemikler ve vahşi doğada nesli tükenmiş türler de dâhil olmak üzere çok çeşitli ve büyük bitkilere ev sahipliği yapıyor.
Bahçenin başlıca ilgi çekici bölümleri arasında, 300’den fazla çeşitte enfes orkidenin bolca çiçek açtığı Orkide Evi yer alıyor.
Anıt koleksiyonu devlet başkanları, devlet konukları, astronotlar ve kraliyet mensupları gibi önemli kişilerin bahçelere yaptıkları resmi ziyaretler sırasında diktikleri ağaçlardan oluşuyor.
Palmiye koleksiyonu ise yaklaşık 220 tür ile Asya’nın en iyileri arasında gösteriliyor.
Büyük çimenlik, baharat bahçeleri, palmiye caddeleri, bitki evi ve kaktüs sergisi, göl ve çiçekli ağaçlar ise bahçenin diğer ilgi çekici yerleri.
Bu bahçeler hem Güneybatı hem de Kuzeydoğu Musonları sırasında önemli yağış aldığı için yıl boyunca yemyeşil görünüme sahip.
Keyifle, saatlerce gezebilecek bir yer. Özellikle o harika ağaçların altında oturmak bambaşka bir keyif. Maalesef bizim vaktimiz sınırlı olduğu için o ağaçların altında ancak bir iki dakika kalabildik.
Sri Lanka’nın doğası harikadır.

SRİ LANKA SEYAHATİ-4 (05/12/2024 – 13/12/2024)

Sri Lanka’nın toplam 22 milyon olan nüfusunun şehirlere dağılımı orantısal olarak birbirine yakın. Çok dinli bir ülke olan Sri Lanka nüfusunun yüzde 70’i Budist. İkinci sırada Hinduizm yer alırken onu çok az sayıdaki Hristiyan ve Müslüman nüfus izliyor.
Dünyanın en inançlı üçüncü ülkesi ünvanına sahip olan ülkenin halkının en önemli özelliği sıcakkanlı, samimi, içten olmaları. Orada insanlar maskelere ihtiyaç duymadan, doğal yaklaşıyorlar size. Sadece göz temasında bulunduğunuzda bile sizi hiç süzmüyorlar ve gözlerinden o sevgiyi hissediyorsunuz.
Güney Asya ülkelerinde seyahat ederken bu sevgi enerjisini ve doğallığı ilk olarak Laos’da hissetmiştim. İkinci kez ise Sri Lanka’da hissettim. Sokaklarda, bahçelerde, köylerde gezerken kendinizi güvende hissediyorsunuz. İnsanlar maddeden uzak maneviyat enerjisi ile yaşıyor bu ülkede. Yüzlerinden, yaklaşımlarından ve konuşmalarında iç huzurunu ve mutluluğu buldukları çok net anlaşılıyor.
Polonnaruwa Antik Kenti turunu tamamlayınca yemek molası verdik. Öğle yemeğinin ardından Dambulla’ya doğru yola çıktık.
Dambulla Kraliyet Mağarası “Altın Tapınak”:
Dambulla’nın Altın Tapınağı olarak da bilinen Dambulla Mağara Tapınağı, Sri Lanka’nın orta kısımlarında bulunan bir Dünya Mirası alanı. Bu site Kolombo’nun 148 kilometre doğusunda, Kandy’nin 72 kilometre kuzeyinde yer alıyor. Dambulla, Sri Lanka’daki en büyük ve en iyi korunmuş mağara tapınağı kompleksi aynı zamanda.
Dambulla Tapınağı’na çıkarken yine sayısını hatırlamadığım kadar çok dik basamakları tırmandık. Yorucu bir parkur olmasına rağmen çok güzel bir manzara size eşlik ediyor. Bu eşsiz manzaranın fotoğraflarını çekmek tırmanışı daha zevkli hâle getiriyor.
M.Ö. 1. yüzyıla dayanan Dambulla Mağara Tapınağı, Sri Lanka’daki en etkileyici mağara tapınağı. İç mekânların kuru kalmasını sağlamak için damlama hattıyla oyulmuş, geniş bir çıkıntılı kayanın altında beş mağara var. Mağara dışında kalan gölgelik kısım 1700’lü yıllarda yapılmış. 1938’de ise zanaatkârlar mimariyi kemerli sütunlar ve üçgen girişlerle süslemiş. Mağaraların içinde tavanlar, kayanın konturlarını takip edecek şekilde Lord Buddha ve Bodhisattvalar ile çeşitli tanrı ve tanrıça figürlerini içeren karmaşık desenlerde boyanmış.
Bu tapınakta da yabani incir ağacı dikkatimizi çekiyor. Buda, incir ağacının altında meditasyon yaptığı ve nirvanaya ulaştığı için bu ağaç ülkede kutsal kabul ediliyor ve genelde tapınaklara dikiliyor. Ağaç süslemesinde de uluslararası Budist bayrağı kullanılıyor.
Yerel rehberimizin anlattığına göre Tapınak’ta 153 adet heykel bulunuyor. Buradaki Buda heykelleri ile ilgili 3 farklı duruş olduğunu görüyoruz: Meditasyon yapan Buda, Ayakta duran Buda ve Yatan Buda. Ayakta duran Buda heykelinin sağ eli önde. Bu, “kötülükleri durdurdu” anlamına geldiği gibi “eğitim” manasına da geliyor. Yatan Buda da 2 farklı durumu simgeliyor. Biri dinlenen Buda, diğeri ise ölmüş Buda. Dinlenen Buda’nın kafasında aydınlanmanın sembolü olan bir taç bulunuyor, el biraz açık ve ayaklarının ikisi de aynı hizada. Ölen Buda’nın ise ayakları birbirine paralel değil, biraz açık.
5 mağaranın her birinde Buda’nın çok farklı heykelleri bulunuyor. Binlerce fresk ve resim de heykellere eşlik ediyor.
İlk mağarada uzanmış Buda heykelini gördük. Tabii fotoğrafını çekmek biraz zor oldu. (14 metre uzunlukta.)
İkinci mağarada ağacın altında meditasyon yaparken nirvanaya ulaşması anlatılmaktadır. Bu, ikinci ve aynı zamanda en büyük mağarada, ayakta duran on altı ve oturan kırk Buda heykeline ek olarak, hacıların sıklıkla çelenklerle süslediği tanrılar Saman ve Vishnu yer alıyor. Mağarada iki büyük kralın da heykeli bulunuyor. M.Ö. birinci yüzyılda manastırı onurlandıran Kral Vattagamani ve on ikinci yüzyılda manastır girişinin yakınındaki bir taş yazıtın da belirttiği gibi elli heykelin yaldızlanmasından dolayı Kral Nissanka Malla. Mağaraya uygun olarak Maharaja lena; “Büyük Kralların Mağarası” adı verilmiş.
Üçüncü mağara, Maha Alut Vihara, “Büyük Yeni Manastır” olarak anılıyor. Ünlü Budist canlandırıcı Kral Kirti Sri Rajasinha’nın (1747-1782) heykeli yer alıyor.
Daha küçük dördüncü ve beşinci mağaralar daha sonraki bir döneme ait. Resim ve heykellerde düşük işçilik göze çarpıyor. Birinci ve ikinci mağaralar arasında bulunan küçük bir Vishnu Devale ziyaretçilerini cezbediyor.
Ayrıca 5. mağarada yine bir yatan Buda heykeli bulunuyor ancak bu ölmüş Buda heykelidir.
Mağaraları gezerken çok farklı bir atmosfer yaşıyorsunuz.
Avluda yine lotus çiçekleri ile bezeli bulunan havuz yer alıyor.
Mağara Tapınağı’nın ardından tarçın, kakule, karabiber, kimyon, vanilya, karanfil gibi çeşitli baharatların, fıstıkların ve ayurvedik bitkilerin yetiştirildiği bir baharat bahçesini ziyaret ettik. Bu bahçede çeşitli yerel bitkilerin tanıtımını yaptılar. Tanıtımdan sonra bahçeyi gezdiğinizde gerçek anlamda o bitkilerin kokusunu alıyorsunuz. Adada en ünlü ürün ise çay ve tarçın. Sırası geldiğinde onlardan da bahsedeceğim.

SRİ LANKA SEYAHATİ-3 (05/12/2024 – 13/12/2024)

Sabahın erken saatinde 65 kilometre ötedeki Sri Lanka’nın ikinci antik başkenti Polonnaruwa’ya doğru otobüsle yola çıktık.
Sri Lanka, aynı zamanda dünyanın en zengin bitki ve hayvan çeşitliliğine sahip ülkelerinden biri. Hint Okyanusu’nun incisi olarak da adlandırılan ada, Hindistan’ın 31 kilometre güneyinde bulunuyor. Dokuz eyaletten oluşan Sri Lanka, göz kamaştıran derin mavi safirleri; çay tarlaları; biberler, tarçınlar, karanfillerle dolu baharat bahçeleri; pirinç tarlaları; tropik çiçekleri ve Hindistan cevizi ağaçları ile meşhur.
Yükseklik korkusuna meydan okuyan imkânsız yüksekliklerde karşınıza çıkan tapınaklarda binlerce yıllık zengin Budist kültürü… Heybetli dağların arasında ilerlerken beliriveren nehirler, çağlayan şelaleler, göller…
Yol boyunca bu güzellikleri izleyerek Polonnaruwa’ya ulaştık.
1982’de UNESCO Dünya Mirası Listesine alınan bu antik kent, Seylan Krallığının ikinci başkenti. Sri Lanka krallıklarının ikinci en eski krallığı olan Polonnaruwa’nın Kralı Vijayabahu’nun 1070’te Chola istilacılarını yenmesinin ardından başkent ilan edilmiş.
Polonnaruwa, görkemli ortaçağ başkenti olarak 12. yüzyılda göz kamaştırıcı doruk noktasına ulaşmış. 13. yüzyılda işgallerle yeniden harap edilmesine rağmen bugün bile eski ihtişamından izler taşıyan iyi korunmuş antik bir kent durumunda.
Güney Hindistan Krallığı olan Chola Hanedanlığı tarafından inşa edilen Brahmanik yapıların yanı sıra, 12. yüzyılda I. Parakramabahu tarafından oluşturulan kentin muhteşem anıtsal kalıntıları yaklaşık 4 kilometrelik ormanlık alana yayılıyor. Kumara Pokuna, Vejayanda Pasada, Panakrama Konsey Salonu, Diş Tapınağı, Lankatilaka, Kalu Gla Vihara antik kentin önemli yapılarını oluşturuyor.
Vejayanda Pasada:
Antik kentteki turumuza ilk olarak günümüzde sadece kalın duvarlarını görebildiğimiz Kral Parakramabahu’nun (1164-1196) heybetli sarayı Vejayanda Pasada’yı gezerek başladık. Zamanında tuğla ile yedi katlı olarak inşa edilmiş bu binanın bin odalı olduğunu ve zengin şekilde dekore edildiğini öğreniyoruz. Ahşap olan üst katlardan bugüne sadece bir metre kalınlığında dokuz metre yüksekliğinde ve üst katlara çıkılan ana merdivenin alt yarısından ibaret muazzam duvar kalıntıları kalmış. Tamil işgalcileri tarafından yakılmasıyla oluşan yoğun ısı nedeniyle erimiş tuğla duvar parçaları görülüyor.
Ana sarayın çevresinde ise asker ve hizmet edenlerin yaşadığı binaların kalıntıları yer alıyor.
Kraliyet Kabul Salonu:
Oradan Kraliyet Kabul Salonu’na geçtik. Kral Parakramabahu tarafından inşa edilen bu yapı asilleri toplamak ve yabancı elçileri karşılamak için kullanılıyormuş. Merdivenlerin üstünde, salonun girişinde kraliyet gücünün sembolleri taştan oyulmuş oturan aslan heykelleri yer alıyor. Dış duvarların alt bölümündeki freksleriyle burası Kraliyet Saray Kompleksi’nin en iyi korunmuş yapılarından biri.
Yapı, kaya bir zemin üzerine 3 katmanlı olarak inşa edilmiş. Birinci katmanın duvarı fil rölyefleriyle dekore edilmiş. Her bir fil farklı konumlandırılarak diğerinden farklı görünmesi sağlanmış. İkinci katman aslan ve son katman ise “Vamana” görüntülerinin olduğu rölyeflerle dekore edilmiş. Çatı, 4 sıra hâlinde 48 adet güzel oyma taş direkle desteklenmiş ve günümüze de sadece bu direkler kalmış. Rölyefler, aslan heykelleri, zarif direkler ve süslü aytaşı görülmeye değer.
Kumara Pokuna:
Bu yapı, saraya su sağlayan bir çeşit kanalizasyon sistemi havuzu. Temiz bir su kaynağı olan yapı, filtreleme sistemine sahip.
Diş Tapınağı:
Bölgenin en eski yapısı. Buda’nın dişinin burada saklandığı düşünülmekte. Gal Pota isimli yaklaşık 9 metre boyunda, üzerinde Buda’nın dişinin Sri Lanka’ya nasıl geldiğini anlatan yazıtın bulunduğu bir kaya da olan tapınak, bölgenin en ilgi gören yerlerinden. Gezerken çok sayıda maymunla karşılaşmanız olası.
Lankatilaka:
Kral Prakrama Bahu tarafından yaptırılan bir tapınak. Burada 18 metrelik başı kopmuş bir Buda heykeli bulunuyor.
Kalu Gla Vihara:
Granit kayaya oyulmuş dört Buda heykelinin bulunduğu bu tapınakta en ilgi göreni 15 metrelik yatan Buda heykeli.
Parakrama Samudra:
Bu yapay göl adını aldığı Kral Parakramabahu tarafından oluşturulmasına rağmen sulama sisteminin bazı bölümleri üçüncü yüzyıl öncesine tarihleniyor. Yaklaşık 26 kilometrekarelik göl, ek bir savunma hattı olduğu gibi çeltik alanlarının sulanması amacıyla da kullanılmış.

SRİ LANKA SEYAHATİ-2 (05/12/2024 – 13/12/2024)

Sri Lanka, oldukça küçük bir ada olduğu hâlde, kültürü ve doğasıyla öne çıkıyor. Marco Polo’nun da “Hiç şüphe yok ki kendi büyüklüğündeki adaların en güzeli,” dediği Sri Lanka, Budizm’i, tarihi ve doğayı bir araya getiriyor. Sri Lanka nüfusunun yüzde 70’i Budist ve Budizm’in en eski formu olan Theravada’ya inanıyor.

Sigiriya Kayası:

Sri Lanka’da bulunan Sigiriya diğer adıyla “Aslan Kayası” dünyanın en ilginç yapılarından biri konumunda. Eski dönemlerde tepesinde bir kralın sarayını bulunduran Aslan Kayası birçok tarihi esere de ev sahipliği yapıyor. İşte ilginç bilgileriyle Aslan Kayası…

Sri Lanka’nın merkezindeki ormanların üzerinde çarpıcı biçimde yükselen bir kaya parçasına tünemiş olan Sigiriya, MS 5. yüzyılda sert bir kral tarafından ilk kez inşa edildiğinde olduğu gibi günümüzde de heybetli bir görünüme sahip.

1982’de UNESCO Dünya Mirası Alanı ilan edilen ve yerel dilde “Aslan Kayası” anlamına gelen Sigiriya’ya, anıtsal bir çift aslan pençesinin arasından kaya yüzüne oyulmuş geçitler yoluyla erişiliyor.

Sigiriya Kayası, yerden 200 metre, deniz seviyesinden 360 metre yüksekte yer alıyor. Bu ilginç kayanın etrafında asma köprüler ve merdivenler ile çıkılan bir yol var. Kayalık alana kadar taş merdivenlerden çıkılıyor, kayalık alanda ise demir merdivenler tırmanılıyor.

Toplam bin 200 basamakla çıkılan alanın kayalık kısımdaki basamakların kenarında tutunma yeri bulunuyor. Toplam iniş-çıkış süresi, hızlı tırmananlar için 2 saat sürüyor.

İlk olarak Budist rahipler tarafından ibadet amaçlı yapıldığı düşünülen kaya, 4. yüzyılda Kral Kassapa’nın sarayıymış. Tepeye ulaştıktan sonra hâlâ kendini koruyabilmiş orijinal eski resimleri görebiliyorsunuz. Duvarlarda ise kök boyalarla yapılmış bin 600 yıllık resimler bulunuyor.

Aslan Kayası’ndaki bir diğer dikkat çekici noktaysa ayna duvarı. Özel maddeler kullanılarak parlatılan duvar, kralın geçiş güzergâhını süslemek için yapılmış. Kayaların üstüne sürülen karışımda bal mumu, mermer taşı ve kalsiyum karbonat kullanılmış. Tepede bulunan havuzun tek su kaynağı ise yağmur.

Saf insan gücüyle inşa edilen bu yapı insanı gerçekten şaşkına çeviriyor. Bu ilginç yerin görünüşü kadar ilginç olan bir de hikâyesi var.

Hakkında anlatılan farklı efsanelere göre kral, kardeşine tahtı kaptırmamak için babasını esir alıp ölümüne sebep olmuş. Muhtemel bir intikamdan korunmak için de bu kaya-sarayı inşa ettirmiş.

Geniş düzlükteki volkanik yükseltinin eski hâlinde bulunan aslan kafasıyla birlikte tam bir aslan figürünü oluşturduğu belirtiliyor.

Ayrıca saray, kralın eğlence yeri olarak da görülüyor. Çünkü sarayın duvarlarındaki yaklaşık 500 resimde kadın figürleri bulunuyor. Yalnız bu figürlerin fotoğrafını çekmek yasak.

Öte yandan Sigiriya Kayası’na giden güzergâh çok çeşit ağacalar ve genellikle Nilüfer çiçeği ile karıştırılan Lotus çiçeği ile bezeli. Muhteşem manzaralar görme olanağı sunan kayaya tırmanış biraz yorucu ama çıkmaya ve görülmeye değer.

SRİ LANKA SEYAHATİ-1 (05/12/2024 – 13/12/2024)

06/12/2024 CUMA:
Hindistan’ın güneyinde küçük bir ada ülkesi olan Sri Lanka’ya seyahatimiz 5 Aralık 2024 Perşembe günü başladı. İstanbul’dan yaklaşık 8 saatlik direkt uçuşla 06 Aralık Cuma günü sabah karşı 04.30’da başkent Kolombo’ya vardık. Sri Lanka zaman dilimi olarak Türkiye’den 2,5 saat ileride. Ülke, sınır kapısı vizesi uyguladığı için havaalanında vize işlemlerimizi tamamladıktan sonra yerel rehberimizin eşliğinde 10 kişilik grupla gezimize başladık. 200 kilometrelik otobüs yolculuğuyla antik Anuradhapura bölgesindeki Habarana şehrine ulaştık.
Ama önce ülke hakkında detay vermek istiyorum. Sri Lanka; diğer adıyla Serendib, “beklenmedik şeyler bulma şansı” anlamına geliyor ve ülke, anlamını fazlasıyla yansıtıyor.
Yazılı tarihi üç bin yıl öncesini işaret etse de Sri Lanka’nın tarihinin 125 bin yıl öncesine dayandığına dair kalıntılar bulunuyor, 500 bin yıl geriye gittiği de söylenceler arasında.
Sri Lanka, Erken Modern Dönem’de Portekiz Hindistanı’nın ilk genel valisi Francisco de Almeida’nın oğlu olan kâşif ve komutan Lourenço de Almedia tarafından Portekiz’e bağlanmış.
1517’de kâşifin ülkeye gelmesi ile Portekizliler başkent Kolombo’yu inşa etmiş. Ardından Alman kâşiflerin de ülkede etki kurmaya çalışması Portekiz-Alman savaşlarına neden olmuş.
Napolyon Savaşları sırasında İngiltere’nin kontrolüne geçen Sri Lanka, 1948’de bağımsızlık kazanmış. Ülkede 1983’te başlayan etnik savaşta yaklaşık 150 bin Tamilli yaşamını yitirmiş. 2004’te Asya’da yaşanan tsunami felaketi ise 40 bin kişinin ölümüne sebep olmuş.
Sri Lanka’daki kutsal mekânlarla ilgili önemli bir noktaya değinip tapınakları anlatacağım. Tapınakları gezerken uyulması gereken kurallar var; ayakkabı, şapka, kısa şort ve askılı kıyafet ile girmek yasak.
Tapınaklar genellikle açık alanda olduğundan taşlı ve topraklı zeminde çıplak ayakla dolaşmanız gerekiyor. Ayaklarınızın sıcaktan pişmemesi için yanınızda çorap bulundurmakta yarar var.
Fotoğraf çekerken de Buda’ya arkanızı dönmemeniz, yan durmanız gerekiyor, yoksa hemen uyarıyorlar. Rahipler veya ibadet edenlerin fotoğrafını çekerken de özen gösterilmesi gerekiyor.
İlk Durak: Anuradhapura Antik Kenti
Yüzyıllar boyunca Theravada Budizmi’nin merkezi olan, kutsal sayılan Anuradhapura Antik Kenti, Sri Lanka’nın kuzey-orta bölümünde, Aruvi Aru Nehri boyunca uzanıyor. M.Ö 5. yüzyılda kurulan kent, M.Ö 4.-M.S. 11. yüzyıllarında Tambapanni, Upatissa Nuwara, Rajarata ve Seylan Krallıklarına başkentlik yapmış.
11. yüzyılda Güney Hindistan’dan gelen istilacılar yüzünden terk edilen bölge zamanla yoğun bitki örtüsüyle kaplanmış, unutulmuş. 19. yüzyılda İngilizler gelince yeniden keşfedilmiş ve bir Budist Hac merkezi hâline getirilmiş. Bir arkeoloji parkı olarak korunan eski bölümü 1982’de UNESCO Dünya Mirası alanı ilan edilmiş.
Çok geniş bir alana yayılan antik kentte dagobalar (kubbe biçimli anıtlar; Budist stupalar,) heykeller, saraylar, içme suyu rezervuarları ve kutsal bir ağaç var.
Ruvanvelisaya Dagoba Tapınağı:
Beyaz dagoba, girişten itibaren muhteşem görüntüsüyle ziyaretçilerini karşılıyor. Sağlı sollu 344 tane filin omuz omuza durarak oluşturduğu bir duvarla korunuyor. Ruvanvelisaya, inşa edildiği dönemde yedi metre derinliğindeki temeli ile dünyanın en büyük stupasıymış. Günümüzde Sri Lanka’nın üçüncü büyük stupası olan Ruvanvelisaya, Kral Dutugemunu tarafından yaptırılmış ama Kral tapınağın tamamlandığını görememiş. Dagobanın güneyindeki kireçtaşı heykelinin Dutugemunu olduğu düşünülüyor.
Jaya Sri Maha Bodhi Ağacı:
Kutsal Bodhi ağacının M.Ö. 245 civarında Anuradhapura Antik Kenti’ne dikilen, dünyadaki tarihsel açıdan en eski ağaç olduğu düşünülüyor.
Bir Hintinciri ağacı olan Bodhi’nin, Gautama Buddha’nın Hindistan’ın Bodh Gaya Bölgesi’nde gölgesinde dururken ruhsal gelişim ve aydınlanma geçirerek nirvanaya ulaştığına inanılan Bo ağacının bir dalı olduğu kabul ediliyor. Bu yüzden kalp şeklindeki yapraklara sahip ağaç kutsal kabul ediliyor ve her Budist tapınağının yakınlarına mutlaka dikiliyor. Bölgedeki çok sayıdaki Bodhi ağacı ve fidanı, etrafı çevrelenerek korumaya alınmış durumda.

LÜBNAN SEYAHATİ – 2 (02/02/2023 – 06/02/2023)

Lübnan’a yaptığım seyahattin ikinci bölüm olarak hem bilgileri hem de resimlerimi paylaşıyorum.

İkinci günümüzde Jeita Grotto Mağarası, Harissa Dağı ve Byblos üçlüsünü gezdik.

Jeita Grotto Mağarası Lübnan’ın 18 km kuzeyindeki Nahr al-Kalb vadisinden bulunuyor. Mağarada bulunan kaya şekilleri, sarkıt ve dikitler eşsiz güzelliğe sahip. Jeita Grotto mağarası iki kısımdan oluşuyor ve her iki kısmı da farklı dönemlerde keşfedilmiş. Mağaranın alt kısmı 1836 yılında Reverend William Thomson tarafından, üst kısmı Lübnanlı mağara bilimciler tarafından 1958 yılında keşfedilmiş. Üst kısımda bulunan dikitler, dünyanın en büyük dikitleri olarak biliniyor.

Pazartesi günleri mağaralar kapalı. Mağaraların içinde fotoğraf çekmek kesinlikle yasak. Üst mağaranın girişinde kilitli dolaplar var, kameranızı ve telefonlarınızı buraya kilitlemenizi istiyorlar.
Buradaki devasa sarkıtlar ve dikitlerden büyülenmemek elde değil. Yukarı mağaradan çıktıktan sonra yürüyerek aşağı mağaraya iniyorsunuz. Aşağı mağaranın içinde bir gölet oluşmuş ve burada botla geziyorsunuz. Aşağı mağara kışın yükselen su seviyesi nedeniyle kapanabiliyor.
Ayrıca da Jeita Grott Mağarasına yürüyerek veya mini tren ile inerek doğa harikasına şahit oluyorsunuz.

Harissa Dağı (Meryem Ana Kilisesi)

Beyrut’u tepeden seyretmek istiyorsanız Harissa’da Meryem Ana Kilisesine gelmelisiniz. Harissa Tepesinde yer Alan Meryem Ana kilisesi, ülkenin zengin ailelerinden Süleyman Yakup tarafından 1904 yılında yapılmış. Brezilyada yasayan bir Lübnanlı is adamı tarafından ise 13.5 ton bronz kullanılarak yapılan, 8.5 metre yükseklikte ve beş metre çapında olan Meryem Ana heykeli, kiliseye hediye edilmiş.
Meryem Ana Kilisesi deniz seviyesinden yaklaşık 650 metre yüksekte yer alıyor. Araba ile çıkıp sonra teleferikle inebilirsiniz. Tam tersini de yapabilirsiniz.

Byblos

Şirin ve tarih kokan bir kent Byblos. Byblos, Unesco Dünya Mirası listesinde yer alıyor ve burayı önemli kılan birçok neden var. Kentin tarihinin 7000 yıl öncesine kadar dayandığı düşünülüyor. Byblos ilk lineer alfabenin doğduğu yer ve İncil’e (Bible) adını veren yer olarak biliniyor.
Byblos bir Fenike liman kentiymiş. Liman kenti olmasından dolayı da zamanında burada ticaret çok canlıymış. Özellikle burada papirus ticareti yapılıyormuş. Bibloslular, MÖ 2000 yıllarında Mısır Piramitleri’nin yapımında kullanılan sedir ağaçlarının da ticareti yapmışlar.

Byblos ören alanında Haçlı Tapınak Şövalyelerinden kalma Haçlı Kalesi, yine aynı dönemden kalma bir kilisesi ve Roma döneminden kalma tiyatro var. Ayrıca tipik bir Doğu Çarşısı ve devamında Osmanlı Döneminden kalma bir cami de mevcut. Bir çok medeniyete ev sahipliği yapan Byblos’un çok da güzel bir kapalı çarşısı ve limanı bulunuyor. Burası Lübnan’ın en turistik bölgesi arasında sayılıyor. Byblos adını da yine Yunanlılar vermiştir. Bugünkü modern Latin, Arap ve Yunan alfabesinin temel olan ilk lineer alfabeyi de bulanlar Finikeliler olmuştur ve alfabe ile ilgili en eski eser Byblos da bulunmuştur.

 

LÜBNAN SEYAHATİ – 1 (02/02/2023 – 06/02/2023)

Lübnan ile ilgili bilgileri ve fotoğrafları sevgili okuyucularım sizlerle paylaşıyorum. 

Lübnan, Asya kıtasında yer alan bir Orta Doğu ülkesidir. İsrail ve Suriye ile kara sınırı bulunan ülkenin güneyinde Ürdün yer alıyor.

Net olmamakla birlikte Lübnan’ın nüfusu yaklaşık olarak 6.825.445’tir. Nüfusun büyük çoğunluğunu Araplar oluştururken, etnik nüfus dağılımında Ermeniler, Filistinliler ve Suriyeliler bulunur. 197 yılında başlayıp 1990 yılında biten iç savaştan sonra, ülkenin kıyı kesimlerinde ve şehirlerinde nüfus yoğunluğu artmıştır.

7 Aralık 1943’te kabul edilen Lübnan bayrağı beyaz, kırmızı ve yeşil renklerinden oluşur. Kırmızı, I. Dünya Savaşı esnasında ölen Lübnan askerlerini, beyaz ise barış ve refahı simgeler. Bayrağın ortasında yer alan sedir ağacı, Lübnan’ın ulusal simgesidir. Aynı simge 1943 yılından önce Fransa bayrağının renklerini taşıyan (mavi, beyaz, kırmızı) bayrakta da kullanılmıştır. Lübnan toplam 6 bölgeden oluşur ve her bir bölgenin valilik birimi farklıdır. En büyük ve en gelişmiş şehirlerinin başında Beyrut, Trablusşam, Tripoli, Biblos ve Sidon yer alır. Bir liman kenti olan Biblos’un tarihi antik döneme kadar uzanıyor. 6500 yıllık tarihe sahip olan bu kentte, Baatara Şelalesi ve Chouwen Gölü başta olmak üzere birçok doğal güzellik bulunmaktadır.

Lübnan’ın başkenti Beyrut’tur. Yaklaşık 1.5 milyonluk nüfusu ile bu kent, aynı zamanda ülkenin en kalabalık şehirlerinden biridir. Şehrin batısında Müslümanlar çoğunlukta iken, doğusunda Hristiyan Ermeniler yaşar. Son on beş yıl içerisinde şehri ziyaret eden turist sayısında artış gözlemlenmiştir. Bunun en büyük nedeni, şehrin köklerinin Fenikelilere kadar uzanmasıdır. Beyrut’ta yer alan en önemli müzelerin başında, Sursock Müzesi, Beyrut Ulusal Müzesi ve MIM Mineral Müzesidir. MIM Müzesinde 70 ülkeden toplanmış mineral çeşitleri sergilenmektedir.

Lübnan’ın resmi dili Arapçadır. Bunun dışında kullanılan diller arasında Fransızca ve İngilizce yer alır. Lübnan okullarında İngilizce ve Fransızca zorunlu ders olarak okutuluyor. Ülkenin 1920 – 1946 yılları arasında Fransa’nın egemenliğinde olması, nüfusun %50’den fazlasının Fransızca bilmesinde etkili olmuştur. Ülkede konuşulan bir diğer dil ise Ermenicedir. Lübnan’da 200 bine yakın Ermeni yaşamaktadır.

Beyrut’un inanılmaz güzel bir gece hayatı var. Yemekleri ve mezeleri çok lezzetlidir.

Lübnan’da Görülmesi Gereken En Güzel 15 Yer

1) Roma Hamamı Kalıntıları

2) Grand Serail (Government Palace)

3) Yıldız Meydanı

4) Mohammad Al-Amin Mosque

5) Martyrs’ Square

6) Beirut Souks

7) Zaituna Bay

8) Corniche

9) Pigeon Rocks

10) Beyrut Ulusal Müzesi

11) MIM Mineral Museum

12) Baalbek

13) Jeita Mağarası

14) Harissa (Meryem Ana Kilisesi)

15) Byblos

Grand Serail

Hükümet Sarayı olarak da bilinen Grand Serail, Lübnan Başbakanının ikamet ettiği yer olarak biliniyor. Grand Serail binası Osmanlı yapımı bir bina. Bulunduğu yer olan Serail tepesinde üç Osmanlı anıtından en önemlisi olan bu tarihi yapı Lübnan tarihinde önemli bir yere sahip. Diğer iki önemli yapı da İmar ve Yeniden Yapılanma Konseyi ve Hamidiyyeh Saat Kulesiymiş. 

Yıldız Meydanı

Beyrut’un 1929’da Fransızlar tarafından ele geçirilmesinden sonra dizayn edilen Yıldız Meydanı size Paris’te olduğunuzu hissettiriyor. Meydan oldukça güzel ve ferah. Meydanın merkezinde uzunca bir saat kulesi var. Saat kulesinde bulunan saatin markası Rolex. Bu saat 1930’larda Lübnanlı-Meksikalı milyarder Michel Abed’in savaş öncesi bir armağanıymış.

Mohammad Al-Amin Cami

Beyrut’un en önemli simgesi olan ve Martyrs Meydanı’nda bulunan Mohammad Al-Amin Cami büyüklüğüyle ve masmavi kubbesiyle oldukça ihtişamlı bir cami. Cami eski görünüyor ama 2008 yılında açılışı yapılmış. Caminin 65 metre yüksekliğinde dört minaresi var. Lübnan’ın öldürülen eski başbakanı Refik Hariri caminin yapılmasında büyük rol oynamış. Ayrıca Refik Hariri’nin mezarı da burada bulunuyor.

Refik Hariri tarafından yaptırılan Mohammad Al-Amin camii mavi kubbeli camii olarak da anılıyor. Osmanlı mimarisinden esinlenilerek yaptırılan caminin içi de dışı kadar güzel. Çinileri İznik, görkemli avizeleri ise İstanbul’dan getirtilmiş. 

Martyrs Anıtı

Beyrut dedik ya farklılıklar şehri, işte bu meydanda bunun kanıtı. Mohammad Al-Amin Camiye çok yakın konumda olan Martyrs Anıtı (Place Des Martyrs) Lübnan İç Savaşı (1975-1990) sırasında şehri ikiye bölen sınır çizgisi olarak kullanılmış. Burası Şehitler Meydanı olarak anılıyor. Martyrs Anıtı’nın üzerindeki iç savaştan kalma hala kurşun izleri bulunuyor. Yaşananları ve savaşın acı yüzünü unutmamak içinde bu izleri bilerek onarmıyorlar. Kurşun izlerini görüp etkilenmemek mümkün değil. 

Zaitunay Bay

Marina bölgesi olan Zaitunay Bay‘a Beyrut’un en lüks bölgesi diyebilirim. Zaitunay Bay’da birbirinde lüks yatlar, gökdelenler arasında sıra sıra dizilmiş birçok restaurant var. 

Güvercin Kayalıkları

Raouche kıyılarında, Raouche Kayası olarak da bilinen Güvercin Kayalıkları hem yerel halk hem de turistler için oldukça popüler bir destinasyon. Raouche Kayaları’nın Yunan kahramanı Perseus’un Andromeda’yı kurtarmak için öldürdüğü bir deniz canavarının kalıntıları olduğu efsanesine inanılıyor.